وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
توحید ربوبیت با اعتقاد به اینکه غیر از خداوند در تدبیرات هستی یا در ایجاد و نابودی آن و یا در میراندن و زنده کردن یا جلب خیر و دفع شر یا دیگر معانی ربوبیت متصرف دیگری هم وجود دارد و یا اعتقاد به اینکه خداوند در مقتضیات اسماء و صفات خود مانند علم غیب، کبریا و عظمت و… دارای رقیب و منازع است، در تضاد می‌باشد.
خداوند سبحان می‌فرماید:
{مَّا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَهٍ فَلاَ مُمْسِکَلَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ * یأَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُواْ نِعْمَهَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُمْ منَ السَّمَآءِ وَالأَرْضِ} ( فاطر۲-۳ ).
«خداوند (درِ خزائن) هر رحمتی را برای مردم بگشاید، کسی نمی تواند (آن را ببندد و) و از آن جلوگیری نماید، و خداوند هر چیزی را که باز دارد و از آن جلوگیری کند، کسی جز او نمی تواند آن را رها و روان سازد، و او توانا و کار به جا است. (لذا نه در کاری در می ماند، و نه کاری را بدون فلسفه انجام می دهد). * ای مردم نعمتی را که خدا به شما عطا فرموده است (با به جای آوردن شکر و ادای حق آن) یادآوری کنید (و سفله و ناسپاس نباشید، و از کنار این همه مواهب و برکات و امکانات حیات، سهل و ساده نگذرید. بلکه از خود بپرسید) آیا جز الله، آفریننده اى وجود دارد که شما را از آسمان و زمین روزی برساند؟ ».
{وَإِن یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ} ( یونس ۱۰۷ ).
«اگر خداوند زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی تواند آن را برطرف گرداند. و اگر بخواهد خیری به تو برساند، هیچ کس نمی تواند فضل و لطف او را از تو برگرداند».
{أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَهٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکلُونَ} ( زمر ۳۸ ).
«آیا چیزهایی را که به جز خدا به فریاد می خوانید و پرستش می کنید چنین می بینید که اگر خدا بخواهد زیان و گزندی به من برساند، آنها بتوانند آن زیان و گزند خداوندی را برطرف سازند؟ و یا اگر خدا بخواهد لطف و مرحمتی در حق من روا دارد، آنها بتواند جلو لطف و مرحمتش را بگیرند و آن را باز دارند؟ بگو: خدا مرا بس است. توکل کنندگان تنها بر او توکل میکنند و بس».
{وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَآ إِلاَّ هُوَ…} ( انعام ۵۹ ).
«گنجینه های غیب و کلید آنها در دست خداست و کسی جز او از آنها آگاه نیست».
{قُل لاَّ یَعْلَمُ مَن فِی السَّمَاواتِ والأَرْضِ الْغَیْبَ إِلاَّ اللَّهُ..} ( نمل ۶۵ ).
«بگو: کسانی که در آسمانها و زمین هستند غیب نمی دانند جز خدا».
{وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ منْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَآءَ} ( بقره ۲۵۵ ).
«(مردمان) چیزی از علم او را فرا چنگ نمی آورند مگر با اجازه ی او».
رسول الله ﷺ نیز گفته است که: خداوند می‌فرماید:
«العظمه إزاری والکبریاء ردائی فمن نازعنی واحداً منهما أسکنته ناری».
«عظمت جامه و کبر و غرور، عبای من است، کسی که در هر یک از آنها با من منازعه نماید، او را به آتش دوزخ می افکنم».
(صحیح مسلم).