خدای متعال می‌فرماید: ﴿وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَکُمۡ أَنَّکُمۡ تُکَذِّبُونَ٨٢﴾ [الواقعه: ۸۲]. «و آیا بهره‌ی خود را از قرآن تنها تکذیب بدان می‌کنید؟!».
از ابومالک اشعری رحمه الله روایت است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: «أربع فی أمتی من أمر الجاهلیه لا یترکونهن: الفخر بالأحساب، والطعن فی الأنساب، والإستسقاء بالنجوم، والنیاحه»: «چهار چیز در میان امت من هستند که از کارهای دوران جاهلیت است و [متأسفانه] از آنها دست نمی‌کشند. این چهار چیز عبارتند از: افتخار به موقعیت خانوادگی، عیب گرفتن به اصل و نسب دیگران، نسبت دادن باران به ستارگان و نوحه‌خوانی».
آن حضرت صلی الله علیه و سلم افزودند: «النائحه إذا لم تتب قبل موتها، تقام یوم القیامه وعلیها سربال من قطران، ودرع من جَرَب»: «زن نوحه‌خوان در صورتی که قبل از مرگش توبه نکند، در روز قیامت بلند کرده می‌شود در حالی که پیراهنی از قیر و جامه‌ای از گَر(بیماری گَری) بر تن دارد». [روایت مسلم].
مسلم و بخاری روایتی از زید بن خالد آورده‌اند که می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلم در روز صلح حدیبیه موقعی که هنوز هوا تاریک بود نماز صبح را برای ما خواند. وقتی نماز را به پایان برد، رو به مردم کرد و فرمود: «هل تدرون ماذا قال ربکم؟ قالوا: الله ورسوله أعلم. قال: قال: أصبح من عبادی مؤمن بی وکافر. فأما من قال: مطرنا بفضل الله ورحمته، فذلک مؤمن بی کافر بالکوکب وأما من قال: مُطرنا بنوء کذا وکذا، فذلک کافر بی مؤمن بالکوکب»
«آیا می‌دانید پروردگارتان چه فرمود؟ گفتند: خدا و پیامبرش می‌دانند. پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: پروردگارتان فرمود: از میان بندگانم افرادی نسبت به من مؤمن و افرادی به من کافر شدند. کسی که بگوید: به لطف و رحمت خدا برای ما باران بارید، چنین کسی نسبت به من مؤمن و نسبت به ستاره کافر شده است و کسی که بگوید: به وسیله‌ی فلان ستاره و فلان ستاره برای ما باران بارید، چنین کسی به من کافر و به ستاره مؤمن شده است».
همچنین بخاری و مسلم روایتی را از ابن عباس با معنا و مفهوم آورده‌اند که در بخشی از این روایت آمده است: «بعضی از مردم گفتند: فلان ستاره و فلان ستاره راست گفت». آنگاه خداوند این آیات را نازل فرمود: ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ٧۵ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِیمٌ٧۶ إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ کَرِیمٞ٧٧ فِی کِتَٰبٖ مَّکۡنُونٖ٧٨ لَّا یَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ٧٩ تَنزِیلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ٨٠ أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِیثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ٨١ وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَکُمۡ أَنَّکُمۡ تُکَذِّبُونَ٨٢﴾ [الواقعه: ۷۵-۸۲]. «سوگند به جایگاههای ستاره‌ها، و محل طلوع و غروب آنها! و این قطعاً سوگند بسیار بزرگی است، اگر بدانید. هر آینه این (چیزی را که محمد با خود آورده است) قرآن گرانقدر و ارزشمند است. در کتابی پنهان (از دیدگان و دور از دسترس شیطان، که لوح محفوظ است) قرار دارد. جز پاکان (یعنی فرشتگان) بدان دسترسی ندارند. از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است. آیا نسبت به این کلام (یعنی قرآن) سستی و سهل‌انگاری می‌کنید (و آن را جدی نمی‌گیرید؟). و آیا بهره خود را از قرآن تنها تکذیب بدان می‌کنید؟!».
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین