﴿وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ﴾ [بقره: ۱۹۴].
«تقوای الله را پیشه سازید و بدانید که الله با متقیان است».
به واسطهی تقوی است که بنده همراهی پروردگار را به دست خواهد آورد، یعنی محافظت و رعایت و راهنمایی و نگاه الله را، و این اشارهای است به آنکه معیت و همراهی الله با بنده به اندازهی تمسک او به تقوی است.
بنده دچار مصیبتی نمیشود مگر به سبب گناهی که مرتکبش شده، به همین سبب بیشترین وقتی که انسان نیاز به تقوی و استغفار از گناهان دارد، هنگام فتنهها و سختیها است، تا با از بین رفتن گناه، آثار آن نیز از بین برود.
همراهی و عنایت پرورگار برای بنده حاصل نمیشود مگر با تقوی، به همین سبب است که میفرماید: ﴿بدانید که الله با متقیان است﴾
اما هرگاه این همراهی پرورگار [به سبب گناهان بنده] ضعیف گردد، او را به خودش واگذار میکند، و هر چه این تقوی و بندگی بیشتر شود، کفایت الله نیز بیشتر میگردد، چنانکه میفرماید:
﴿أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ﴾ [زمر: ۳۶].
«آیا الله برای بندهاش کافی نیست؟»