یکی از عبادات بسیار مفید و مبارک، فکر کردن است، که در آن زبان و بقیه اعضاء ظاهری بدن هیچ دخالتی ندارند بلکه مختص قلب است.
تفکر عبادتی بیسر و صداست که هیچ کسی بهغیر از الله از آن با خبر نیست.
تفکر کردن در نعمتهای الله از بزرگترین عبادات است و سلف صالح این امت هم بر این عبادت بزرگ، اهمیت بسیاری قائل بودهاند.
ابو سلیمان دارانی رحمه الله که از بزرگترین علماء سلف است میفرمایند: من هرگاه از منزل خارج میشوم و هر چیزی را که مشاهده میکنم حتما در فکر آن هستم که خداوند در این چیز برای من نعمتی قرار داده و در آن برای من پند و اندرزی وجود دارد.
ابن القیم رحمه الله نیز میفرمایند: یک ساعت فکر کردن بهتر از عبادت (نافلهی) ۶۰ سال است.