تفکر در آیات الهی

{لَا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِ

الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی

شَیْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاهً ۗ وَیُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ

نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ}.

مؤمنان نباید مؤمنان را رها کنند و کافران

را به جای ایشان به دوستی گیرند، و هر که

چنین کند (رابطه‌ی او با خدا گسسته است و

بهره‌ای) وی را در چیزی از (رحمت) خدا

نیست مگر آن که (ناچار شوید و) خویشتن را

از (اذیّت و آزار) ایشان مصون دارید و (به

خاطر حفظ جان خود تقیه کنید) و خداوند شما

را از (نافرمانی) خود برحذر می‌دارد و

بازگشت (همگان) به سوی او است.

(سوره آل عمران آیه ۲۸).