أعوذ بالله من الشیطان الرجیــــم
بِسْـــــمِ اللهِ الـرَّحـْمـــنِ الـرَّحِـیــمِ
{أَن تَقُولُواْ إِنَّمَا أُنزِلَ الْکِتَابُ عَلَى طَآئِفَتَیْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن کُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِینَ (۱۵۶)}.
«تا نگویید» ای اعراب «که کتاب آسمانی» یعنی: تورات و انجیل «فقط بر دو طایفه پیش از ما نازل شدهاست» که یهود و نصاری هستند و بر ما کتابی نازل نشده «و بهتحقیق که ما از تلاوت آنان» یعنی: از تلاوت کتابهای آنان به زبانهایشان «بیخبر بودهایم» یعنی: نمیدانستیم که در آنها چه بوده است، چرا که زبانشان را نمیفهمیدهایم و مخاطب آن کتابها نبودهایم.
مراد؛ اثبات حجت بر مشرکان با فرودآوردن قرآن بر محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم است تا مشرکان در روز قیامت نگویند که: تورات و انجیل بر دو امت قبل از ما نازل گردیده بود و ما از مضامین آنها غافل بودیم.