«همانا ما آن را در شب قدر نازل کردیم» یعنی:ما قرآن رادرشبی بزرگ ودارای قدرومنزلتی عظیم نازل کردهایم. پس آن را بهسبب شرف ومنزلت عظیم آن «قدر» نامیدند.
دلیل دیگر نامگذاری آن به قدر این است که خدای سبحان همه چیزهایی را که مشیت وی تا سال آینده بر آن رفتهاست، در آن شب مقدر و برنامهریزی میکند. نزول قرآن در شب قدر که از شبهای مبارک رمضان میباشد، بدین معنی است که قرآن تماما در این شب ازلوح محفوظ به آسمان دنیا نازل شد ولی نزول آن از آسمان دنیانزولی تدریجی بود که برحسب نیازدرظرف بیستوسه سال بررسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نازل گردید.
در حدیث شریف به روایت ابوهریره رضی الله عنه آمده است که رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم فرمودند:«اینک ماه رمضان برشما آمد، ماهی مبارک که خداوندمتعال در آن روزهاش را برشما فرض گردانیده، در آن درهای بهشت باز و درهای دوزخ بسته میشود و در آن شیاطین درقیدوزنجیر قرار داده میشوند،در شبی که بهتر از هزار شب است، هر کس ازخیر آن محروم شد، بیگمان (از هرخیری) محروم گردانیده شده است».
همچنین در حدیث شریف آمده است: «من قام لیله القدر إیمانا واحتسابا، غفر له ما تقدم من ذنبه: هرکس ازروی ایمان وبهقصدقربت شب قدر را(برای نماز و نیاز) بهپاخاست، آنچه که از گناهانش گذشته است بر وی آمرزیده میشود». شایان ذکر است که احادیث وارده در تعیین شب قدر، مختلف میباشد اما آنچه که اکثرعلمابرآنند،این است که شب قدر، شب بیستوهفتم رمضان هرسال میباشد؛ و از علامات آن این است که خورشید در بامداد آن سپید طلوع میکند و شعاعی ندارد.
درحدیث شریف به روایت جابربنعبدالله رضی الله عنه آمده است که رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم درباره شب قدرفرمودند: «من شب قدر را دیدم اما آن رافراموشم ساختند. شب قدر درشبهای دهه اخیر رمضان است وشبی است معتدل، نه گرم و نه سرد،روشن وسپید، گویی که در آن ماهی تمام میتابد. آن شب شیطان بیرون نمیآید تا آنکه صبحش روشن گردد».