وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
سوره مبارکه نازعات آیات [ ۲۰ الی ۲۲ ]
{فَأَرَاهُ الْآیَهَ الْکُبْرَى}
«پس معجزه بزرگ را بدو نمود» یعنی: موسی‌علیه السلام نزد فرعون رفت و دعوت حق را به وی رساند آن‌گاه معجزه بزرگ و نشانه سترگی را که دلیل راستگویی وی در ادعای نبوت بود، به او نمایاند و آن معجزه، تبدیل شدن عصای وی به اژدها یا عصا و ید بیضا هر دو بود زیرا هر دو در حکم یک معجزه بودند.
{فَکَذَّبَ وَعَصَى}
«ولی تکذیب کرد» فرعون موسی‌علیه السلام را با آنچه که آورده بود «و عصیان کرد» خدای عزوجل را لذا از وی فرمان نبرد.
{ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى}
«سپس روی برتافت» فرعون و پشت کرد از ایمان، یا از موسی‌علیه السلام «تدبیرکنان» یعنی: در حالی که به فساد در روی زمین می‌کوشید و در معارضه و مقابله با آنچه که موسی‌علیه السلام آورده بود، به تکاپو افتاده بود.