۱ محدودیت تا فقط ۴ زن، در حالی که در صیغه محدودیتی نیست، حتی هزار زن؛
۲ در ازدواج مسیار شاهد لازم است ولی صیغه شاهد ندارد؛
۳ در ازدواج مسیار اعلان نمودن عروسی لازم است صیغه اعلان ندارد؛
۴ به اعتقاد اهل سنت «نکاح به شرط طلاق » حرام است؛ حتی سیاری از علما «نکاح با نیت طلاق در دل » را حرام می دانند؛ اما متعه اصلاً طلاق ندارد و یک قرارداد تجاری است؛
۵ در ازدواج مسیار زن در صورت فوت شوهر یا طلاق یا خلع، طبق قانون قرآن عده نگه م یدارد، اما عده زن صیغه ای شیعه ها، نصف آن چیزی است که قرآن فرموده است؛
۶ در نکاح مسیار نسب بچه متولد شده خودبخود ثابت است و ثبوت لازم ندارد، ولی در ازدواج موقت باید نسب ثابت شود؛
۷ در ازدواج مسیار زن حق نفقه و مسکن و عدالت در تقسیم شب دارد.
این حق در اصل و اساس برای او ثابت است، اما او با اختیار خودش این حق را می بخشد؛ در حالی که در ازدواج متعه اصلاً زن چنین حقوقی ندارد تا ببخشد، یعنی ازدواج مسیار عملاً یک ازدواج دائم است و تمام حقوق و آثار ازدواج دائم بر آن مترتب می شود، ولی زن با قراردادی اخلاقی و با رغبت قلبی خود از حق ثابت خود می گذرد؛
۸ همانگونه که ذکر شد، در نکاح موقت چیزی به نام «طلاق » وجود ندارد، بلکه با پایان یافتن وقت تعیین شده، عملاً ازدواج پایان می یابد، ولی در نکاح «مسیار » جز با طلاق پایان نمی یابد.