قَالَ إبنِ الجَوزِی رحِمَهُ اللَّه:
بدان!! که روزگار بر حال خود باقی نمیماند همانطور که الله عزوجل فرموده است:
﴿وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ﴾.
{وما این روزها در میان مردم دست به دست میگردانیم}.
پس گاهی فقیر و ثروتمند باعزت و سربلندى
و گاهى با ذلت [فروتنى]گاهی درآن بردگان خوشحال میشوند؛ وگاهی دشمنان را مورد تمسخر قرار می دهند،
پس خوشبخت کسی هست که؛در تمام احوال بریک اصل ثابت باقی ماند و آن تقوای الله عزوجل است.. راستى اگر بی نیاز گشت آن را آراسته مینماید،اگر نیازمند شد درهای صبر برای او باز میشود
و اگر تندرست بود این نعمت براو باقی میماند واگر مبتلا به آن شد به سوی آن میرود و هر چه روزگار بالاو پایین رود (پستى و بلندى و نشیب روزگار) به او هیچ ضرر و آسیبی نمیرساند خواه برهنه اش نماید ،یا گرسنه ویا سیر ش کند!
براى اینکه که همه این چیزها از بین میرود وتغییر مینماید وتقوا و پرهیزگارى اساس و شالوده سلامتی ونگهبان و پاسپانی است (نمیخوابد) که سخت مراقب آن است.
صَیـــــدُ الخَاطـــــِر لِلإمَام أَبِے فَرَج عَبدِالرَّحمَان المعروف بإبنِ الجَوزِی الجُزء الأول الصفحه ۳۹٫