- عَنْ أُمِّ سَلَمَهَ قَالَتْ: اسْتَیقَظَ النَّبِی صلی الله علیه وسلم ذَاتَ لَیلَهٍ فَقَالَ: «سُبْحَانَ اللَّهِ، مَاذَا أُنْزِلَ اللَّیْلَهَ مِنَ الفِتَنِ، وَمَاذَا فُتِحَ مِنَ الخَزَائِنِ، أَیْقِظُوا صَوَاحِبَاتِ الحُجَرِ، فَرُبَّ کَاسِیَهٍ فِی الدُّنْیَا عَارِیَهٍ فِی الآخِرَهِ».[۱]
ام سلمه روایت میکند که شبی رسول الله صلی الله علیه وسلم بیدار شده و فرمود: «سبحان الله، امشب چه فتنههایی نازل شده و چه دروازهی گنجهایی گشوده شده است. آنهایی را که در اتاقها خوابند، (ازواج مطهرات را) بیدار کنید، چه بسا کسانیکه در دنیا پوشیدهاند، ولی در آخرت لخت و عریان میشوند».
- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: صَلَّى بِنَا النَّبی صلی الله علیه وسلم العِشَاءَ فِی آخِرِ حَیاتِهِ، فَلَمَّا سَلَّمَ قَامَ، فَقَالَ: «أَرَأَیْتَکُمْ لَیْلَتَکُمْ هَذِهِ، فَإِنَّ رَأْسَ مِائَهِ سَنَهٍ مِنْهَا، لاَ یَبْقَى مِمَّنْ هُوَ عَلَى ظَهْرِ الأَرْضِ أَحَدٌ».[۲]
عبدالله بن عمر میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم در یکی از آخرین روزهای عمرش پس از ادای نماز عشا برخاست و فرمود: «امشب را به خاطر بسپارید، زیرا پس از گذشت صد سال از این تاریخ، احدی از کسانیکه روی زمین قرار دارند، باقی نخواهد ماند».
- عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ قَالَ: کُنْتُ رِدْفَ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم عَلَى حِمَارٍ، یُقَالُ لَهُ: عُفَیرٌ، قَالَ: فَقَالَ: «یَا مُعَاذُ، تَدْرِی مَا حَقُّ اللهِ عَلَى الْعِبَادِ؟ وَمَا حَقُّ الْعِبَادِ عَلَى اللهِ؟» قَالَ: قُلْتُ: اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: «فَإِنَّ حَقَّ اللهِ عَلَى الْعِبَادِ أَنْ یَعْبُدُوا اللهَ، وَلَا یُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا، وَحَقَّ الْعِبَادِ عَلَى اللهِ ﻷ أَنْ لَا یُعَذِّبَ مَنْ لَا یُشْرِکُ بِهِ شَیْئًا»، قَالَ: قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللهِ، أَفَلَا أُبَشِّرُ النَّاسَ، قَالَ: «لَا تُبَشِّرْهُمْ فَیَتَّکِلُوا».[۳]
معاذ میگوید: پشت سر رسول الله صلی الله علیه وسلم بر الاغی که عُفَیر نام داشت، سوار بودم. فرمود: «ای معاذ، آیا حق الله را بر بندگانش و حق بندگان را بر الله میدانی؟» گفتم: الله و رسولش بهتر میدانند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «حق الله بر بندگان این است که الله را عبادت نمایند و کسی را با او شریک قرار ندهند و حق بندگان بر الله ﻷ این است که کسی را که با او شریکی قرار نمیدهد عذاب ندهد». معاذ س میگوید که گفتم: ای رسول الله، آیا به مردم بشارت ندهم؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «به آنها بشارت و خوش خبری ندهید، چون در آن صورت توکل میکنند و عملی انجام نمیدهند».
[۱] – بخاری حدیث شماره ۱۱۵
[۲] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۱۶ و مسلم حدیث شماره ۲۵۳۷ با لفظ بخاری
[۳] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۸۵۶ و مسلم حدیث شماره ۳۰ با لفظ مسلم