عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رضی الله عنه أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم سَأَلَ أَهْلَهُ الْأُدُمَ، فَقَالُوا: مَا عِنْدَنَا إِلَّا خَلٌّ، فَدَعَا بِهِ، فَجَعَلَ یَأْکُلُ بِهِ، وَیَقُولُ: «نِعْمَ الْأُدُمُ الْخَلُّ، نِعْمَ الْأُدُمُ الْخَلُّ».[۱]
از جابر بن عبدالله رضی الله عنه میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم از خانوادهاش نان خورشی خواست، آنها گفتند جز سرکه، چیزی نداریم، به خواستِ او سرکه را آوردند و شروع به خوردن کرد و میفرمود: سرکه نان خورش خوبی است، سرکه نان خورش خوبی است».
[۱]– مسلم حدیث شماره ۲۰۵۲٫