رشوه گرفتن از نظر آیات قرآن، احادیث پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ و اجماع امت حرام و ناجایز است.
تعریف رشوه:
آن چه به حاکم و یا یکی از مسئولین پرداخت می شود تا حق را زیر پا گذاشته و به ناحق حکم کند.
در حدیث رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَمی فرماید:
«لَعَن الرَّاشی وَ الْمُرْتَشِی» [رشوه دهنده و گیرنده هر دو ملعون هستند.] ابوداود (۳۸۵۰).
روایت شد که رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فرموده اند:
«لَعَن الرّائِش»احمد (۵/۲۷۹)، کسی که میان رشوه دهنده و رشوه گیرنده وساطت می کند لعنت خدا بر او است. کسی که در امر رشوه دلّالی می کند گناهکار است؛ زیرا بر گناه و تعدّی از دستورات خدواند همکاری می کند.
الله تعالی فرموده:
[ وَلا تَعَاوَنُوا عَلَی الإثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ] (مائده/۲) «و در گناه و تعدی دستیار هم نشوید و از الله پروا کنید که مجازات الله شدید است».