تعریف توحید

توحید در لغت مصدر «وحد یوحد» به معنای چیزی را واحد قرار دادن می باشد. و این توحید جز با نفی و اثبات ممکن نخواهد بود. بنابراین در مساله توحید، الوهیت را از غیر الله نفی و آن را تنها برای الله عزوجل اثبات می کنیم.[۱] خداوند متعال می فرماید: «اَجَعَلَ الْآلِهَهَ إِلَهاً وَاحِداً إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ»: (ص: ۵) «آیا (همه) معبودان را یک معبود قرار داده است؟ بی‌گمان این چیزی عجیبی است». توحید و شریعت عبارت است از یکتا و یگانه دانستن خداوند متعال در آنچه مخصوص اوست.[۲] از جمله: ربوبیت و اسما و صفات و الوهیت.

[۱] – نگا: شرح الاصول الثلاثه، ابن عثیمین

[۲] – شرح الاصول الثلاثه ابن عثیمین