رگرفته از مطالب کارشناسان کانال فتاوای اسلامی
ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ،
ﺍﺻﻞ ﺻﻮﻓﯽ ﻭ ﺻﻮﻓﯿﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﺳﻮﻡ ﺍﺳﻼﻡ ، ﻭ ﻧﺎﻡ ﺻﻮﻓﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺱ پشمی ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﯿﭙﻮﺷﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ .
ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺍﻣﺮ ﻫﺪﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﺯﻫﺪ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻐﺮﺽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ،
ولی ﮐﻢ ﮐﻢ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺷﺮﮎ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺴﻠﮑﺸﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻄﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﺤﺚ ﺻﻮﻓﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺑﺠﺎﯼ ﺯﻫﺪ، ﺑﺤﺚ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺷﺮﮎ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﻋﺒﺎﺩﺍﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺎﻩ هان ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻣﯿﭙﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺷﺮﮎ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ .
ﻣﺜﻼ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺫﮐﺮ ﮐﺮﺩن ﻭ ﯾﺎﻫﻮ ﮔﻔﺘﻦ، ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ، ﻭ ﺑﺮﮔزﺍﺭﯼ ﻣﻮﻟود ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ، ﻃﻠﺐ ﺩﻋﺎﺀ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ، ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺷﺮﮎ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻗﻪ، ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﻭﻻ ﻋﺒﺎﺩﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻤﻠﻮﺀ ﺍﺯ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺷﺮﮎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺛﺎﻧﯿﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻟﺸﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻭ ﺗﺮﮎ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻨﻬﺞ ﺧﻮﺩ می بینند، ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻟﺬﺍ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺗﯽ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻔﺎﺭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﻘﺎﻭﻣﺘﯽ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﭼﯿﺮﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻬﺎ ﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻏﺎﺭﺕ ﻭ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﮐﻨﻨﺪ .
ﻟﺬﺍ ﻫﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﮑﻠﻒ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺑﺪﻭﺭﻧﺪ، ﭘﺲ ﮔﺮﻭﯾﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﻬﺞ ﻭ ﻣﺴﻠﮏ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﺟﺎﺋﺰ ﻭ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ.