تمام آیات، اشعار، روایتها و داستانهای آموزنده و حکمتهایی که بر این اوراق مینویسم، تو را به این فرا میخواند که زندگی تازهای آغاز کن، زندگیای آکنده از امیدواری به آیندهای خوب، پایانی زیبا و نتیجهای بهتر.
تو از غمها و ناراحتیها و رنجهایت رهایی نمییابی مگر آنکه از همتی صادقانه و تصمیمی قاطعانه کار بگیری.
به یکی از علما گفته شد: بنده چگونه میتواند توبه کند؟ گفت: باید قاطعیت داشته باشد.
خداوند متعال، پیامبران را که دارای همتی بالا و عزمی راسخ بودهاند، ستوده است: ﴿فَٱصۡبِرۡ کَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ﴾ [الأحقاف: ۳۵] «شکیبایی کن همان طور که پیامبران دارای عزم و اراده قوی، شکیبایی میورزیدند».
آدم÷ از پیامبران اولوالعزم نیست؛ چون: ﴿فَنَسِیَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا ١١۵﴾ [طه: ۱۱۵] «فراموش کرد و ما برای او عزمی راسخ نیافتیم».
همچنین فرزندان آدم، اراده قاطع ندارند. شاید همه ما همچون پدرمان آدم، بر خود ستم کنیم، اما ای فرزند آدم! مبادا که در ارتکاب اشتباه از او پیروی نمایی، ولی در توبه و انابت به سوی خدا بر خلاف عملکرد او، عمل نمایی و در توبه و انابت به سوی خدا تعجیل نکنی.