وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
رسول خدا فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ یُوصِیکُمْ بِأُمَّهَاتِکُمْ – ثَلَاثًا – إِنَّ اللَّهَ یُوصِیکُمْ بِآبَائِکُمْ – مرتین – إِنَّ اللَّهَ یُوصِیکُمْ بِالْأَقْرَبِ فَالْأَقْرَبِ»:[۱] «خداوند متعال در مورد مادران تان به شما توصیه کرده است- و این را سه بار تکرار نمودند- خداوند متعال در مورد پدران تان به شما سفارش نموده است- و این را دو بار تکرار کردند- خداوند متعال در مورد افراد نزدیک و نزدیک تر به شما توصیه کرده است. (که حقوق آنان را رعایت کنید.)»
و رسول خدا فرمودند: «لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُجِلَّ کَبِیرَنَا وَیَرْحَمْ صَغِیرَنَا وَیَعْرِفْ لِعَالِمِنَا حَقه»:[۲] «کسی که بزرگ ما را محترم نشمارد و به کوچک ما رحم نکند و حق عالم ما را نداند، از ما نیست».
و رسول خدا فرمودند: «بَیْنَمَا رَجُلٌ یَمْشِی بِطَرِیقٍ وَجَدَ غُصْنَ شَوْکٍ عَلَى الطَّرِیقِ فَأَخَّرَهُ، فَشَکَرَ اللَّهُ لَهُ فَغَفَرَ لَهُ»:[۳] «روزی مردی در راهی قدم می زد که بوته ی خاری در مسیر دید، پس آن را از مسیر راه دور کرد که خداوند پاسخ این عمل نیک او را داد و او را بخشید».
و از انس روایت است که می گوید: «رسول خدا از کنار کودکان می گذشت به آنها سلام می کرد».[۴]
و رسول خدا فرمودند: «احْفَظْ عَوْرَتَکَ إِلَّا مِنْ زَوْجَتِکَ أَوْ مَا مَلَکَتْ یَمِینُکَ. قَیلَ: إِذَا کَانَ الْقَوْمُ بَعْضُهُمْ فِی بَعْضٍ؟ قَالَ: «إِنْ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا یَرَینَهَا أَحَدٌ فَلَا یَرَیَنَّهَا؛ قیلَ: إِذَا کَانَ أَحَدُنَا خَالِیًا؟ قَالَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ یُسْتَحْیَا مِنْهُ مِنَ الناسِ»:[۵] «شرمگاهت را از همه بپوشان جز همسر و کنیزت. گفتم: اگر مردم با یکدیگر بودند؟ فرمود: اگر می توانی چنان کنی که هیچکس آن را نبیند، بهتر است. گفتم: ای رسول خدا، اگر کسی تنها بود؟ فرمود: الله سزاوارتر است که مردم از او شرم کنند».
و رسول خدا فرمودند: «خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ، وَأَنَا خَیْرُکُمْ لِأَهْلِی»:[۶] «بهترین شما بهترین تان با خانواده اش می باشد و من بهترین شما با خانواده ام هستم».
و رسول خدا فرمودند: «خیرکم خیرکم للنساء»:[۷] «بهترین شما، بهترین تان با زنان است».
[۱] – بخاری، ابن ماجه، طبرانی و آلبانی در صحیح الجامع: ۱۹۲۴ آن را صحیح دانسته است.
[۲] – مسند احمد، حاکم، آلبانی در صحیح الجامع: ۵۳۱۹ و تخریج الترغیب: ۱/۶۶ آن را حسن دانسته است.
[۳] – متفق علیه
[۴] – بخاری؛ نگا: صحیح الجامع: ۵۰۱۴
[۵] – مسند احمد، ابویعلی، حاکم؛ و آلبانی در صحیح الجامع: ۲۰۳ و آداب الزفاف: ۳۴ آن را حسن دانسته است.
[۶] – ترمذی، ابن ماجه؛ و آلبانی در صحیح الجامع: ۳۳۱۴ آن را صحیح دانسته است.
[۷] – حاکم؛ آلبانی در صحیح الجامع: ۳۳۱۶ آن را صحیح دانسته است.