امام قرطبی رحمه الله می فرماید:
“مَنْ دَاوَمَ عَلَى تَرْکِ السُّنَنِ کَانَ نَقْصًا فِی دِینِهِ فَإِنْ کَانَ تَرْکُهَا تَهَاوُنًا بِهَا وَرَغْبَهً عَنْهَا کَانَ ذَلِکَ فِسْقًا یَعْنِی لِوُرُودِ الْوَعِیدِ عَلَیْهِ حَیْثُ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی وَقَدْ کَانَ صَدْرُ الصَّحَابَهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ یُوَاظِبُونَ عَلَى السُّنَنِ مُوَاظَبَتَهُمْ عَلَى الْفَرَائِضِ وَلَا یُفَرِّقُونَ بَیْنَهُمَا فِی اغْتِنَامِ ثَوَابِهِمَا وَإِنَّمَا احْتَاجَ الْفُقَهَاءُ إِلَى التَّفْرِقَهِ لِمَا یَتَرَتَّبُ عَلَیْهِ مِنْ وُجُوبِ الْإِعَادَهِ وَتَرْکِهَا وَوُجُوبِ الْعِقَابِ عَلَى التَّرْکِ وَنَفْیِهِ”.
[فتح الباری ۳/۲۶۵]ترجمه: “هرکس بر ترک سنت های پیامبر مداومت به خرج دهد،چنین امری نقص در ایمان آن شخص است،پس اگر سنت را از روی سهل انگاری و روی گردانی ترک کند فسق خواهد بود به دلیل اینکه در این مورد وعید وارد شده؛آنجا که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: “هرکس از سنتم روی گردانی کند از من نیست”
صحابه و تابعین همانگونه که بر فرایض پایبند بودند بر سنت ها هم پایبند بودند،و هیچ فرقی میان کسب ثواب این دو نمی گذاشتند،فقط فقها برای آنچه که در ترک ( سنت و فرض ) از اعاده آن یا عقاب ترک آن بر آنها مترتب می شود میان این دو امر ( سنت و فرض ) فرق قایل شده اند”.