عَنْ عَائِشَهَ رَضِیَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: دَخَلَتِ امْرَأَهٌ مَعَهَا ابْنَتَانِ لَهَا تَسْأَلُ، فَلَمْ تَجِدْ عِنْدِی شَیْئًا غَیْرَ تَمْرَهٍ، فَأَعْطَیْتُهَا إِیَّاهَا، فَقَسَمَتْهَا بَیْنَ ابْنَتَیْهَا، وَلَمْ تَأْکُلْ مِنْهَا، ثُمَّ قَامَتْ فَخَرَجَتْ، فَدَخَلَ النَّبِیُّ عَلَیْنَا فَأَخْبَرْتُهُ، فَقَالَ: «مَنِ ابْتُلِیَ مِنْ هَذِهِ الْبَنَاتِ بِشَیْءٍ کُنَّ لَهُ سِتْرًا مِنَ النَّارِ». (بخارى: ۱۴۱۸)
ترجمه: عایشه رضی الله عنها می فرماید: روزی، زنی با دو دخترش به خانه من آمد و چیزی خواست. در آن لحظه، بجز یک دانه خرما، چیز دیگری در خانه نبود. آن را به او دادم. آن زن، دانه خرما را میان دو دخترش تقسیم کرد و خودش چیزی نخورد.
سپس، برخاست و رفت. وقتی که رسول الله تشریف آورد، جریان را برایش تعریف کردم. آنحضرت فرمود: «هر کس را که خداوند به وسیله چند دختر، مورد آزمایش قرار دهد ( و او آنها را درست تربیت کند)، برایش سپری در برابر آتش دوزخ، خواهند شد».