تدبر در کلام خداوند

{وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا

وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ}.

و هنگامی که پشت می‌کند و می‌رود (و یا به

ریاست و حکومتی می‌رسد)، در زمین به تلاش

می‌افتد تا در آن فساد و تباهی ورزد و زرع و

نسل (انسانها و حیوانات) را نابود کند (و با

فساد و تباهی خود، اقوات و اموال و ارواح را

از میان ببرد)، و خداوند فساد و تباهی را

دوست نمی‌دارد.

(سوره بقره آیه ۲۰۵).