تدبر در قرآن

از سفیان بن عیینه پرسیدند: آیا بنده به علت گناه کردن از علم محروم می‌شود؟
گفت: آیا نشنیده ای که الله متعال می‌فرماید:
﴿ فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَهً ۖ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ…﴾ [المائده/١٣].
«پس به خاطر پیمان شکنی شان آنها را از رحمت خویش دور ساختیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم سخنان (خدا) را از موردش تحریف می‌کنند و بخشی از آنچه را که به آن پند داده شده بودند؛ فراموش کردند»
منظور کتاب الله است که بزرگترین علم می‌باشد و این بزرگترین نصیب و بهره‌ای بود که به آنها رسیده بود و فقط برای آنها بود ولی این کتاب دلیلی شد علیه آنها.