وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
﴿ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّکَ لَنْ تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا ﴾ [الإسراء/٣٧].
«و در روی زمین با تکبر راه مرو، بی گمان تو نمیتوانی زمین را بشکافی، و (هرگز) در بلندی (و قامت) به کوهها نمی‌رسی».
ای انسان خودبزرگ بینِ خودپسندِ ضعیفِ پستِ ناتوان که بین دو چیز مادی محاصره شده‌ای و ناتوان‌تر از آن هستی که بر این دو تاثیر بگذاری؛
یکی از آنها زمین است که زیر پای توست که نمیتوانی در آن تاثیر بگذاری و آن را با گام‌های محکمت سوراخ کنی،
و دومی کوه‌های سر به فلک کشیده‌ای هستند که سرکشی تو به بلندی آن نمیرسد.
پس حد و اندازه خود را بشناس و خود بزرگ بین نباش و در زمین با غرور راه مرو.