تدبر در قرآن

 ﴿ کَبُرَتْ کَلِمَهً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِم ﴾ [الکهف/۵].

«چه سخن (وحشتناک و) بزرگی از دهانهایشان بیرون می‌آید!! (آیا خدا و فرزند داشتن؟! مگر خدا جسم است و محدود است و همچون انسان نیازمند چیزی از جمله فرزند است؟!)».

در این آیه ما را بر تاثیر زیاد سخن و خطرش آگاه می کند، زیرا که بعضی از مردم بدون دقت سخن می‌گویند و به عواقب سخنان خود توجه نمی‌کنند در نتیجه بر خود و اطرافیانشان فجایع به بار می‌آورند؛ بدین ترتیب باید از این کار برحذر بود زیرا که نگه داشتن زبان باعث در امان بودن از هلاکت است.
بر یک دعوتگر لازم است که با نفس اماره خود مبارزه کند تا اینکه هدف او تنها رساندن حق به مردم باشد و اگر او را رد کردند به خاطر رد حق اندوهگین شود نه به خاطر رد سخنش؛
پس اگر این کار را کرد چه بسا که به بالاترین مقام ها برسد.