سوره مبارکه نمل
تفسیر آیات [ ۶۷ و ۶۸ ]
{وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَئِذَا کُنَّا تُرَاباً وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ}.
«و کافران گفتند: آیا وقتی ما و پدرانمان خاک شدیم، آیا بیرون آورده میشویم» ازقبرهایمان زنده شده؟ بدینگونه است که آنان برانگیخته شدن مجدد از قبرهایشان را بعد از فنا بعید میپندارند و نفی میکنند.
{لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ}.
«در حقیقت این را» یعنی: برانگیخته شدن را «به ما و پدرانمان پیش از این وعده دادهاند» یعنی: پیش از این که محمد صلّی الله علیه و آله وسلّم وعده آن را به ما بدهد، پدرانمان آن رابه ما وعده دادهاند اما نمیبینیم که کسی از پدرانمان بعد از مرگش بازگشته باشد «این» وعده برانگیختن از قبرها «جز افسانههای پیشینیان نیست» یعنی: سخن از رستاخیز و برانگیختهشدن مجدد، از داستانها و دروغپردازیهای برساخته کتابهای پیشینیان است، نه وحیی از نزد خداوند سبحان.