وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
{مَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ(۲)لَاهِیَهً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى} (۳).
{إِنَّ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ} (۷).
{وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَهَ تَکُونُ قَرِیبًا} (۶۳).
{لا تَأْتِیکُمْ إِلاَّ بَغْتَهً} (۱۸۷).
هیچ پند تازه ای از جانب پروردگارشان برای آنها نمی آید، مگر آنکه بازی کنان به آن گوش می دهند.
(در حالی که) دلهایشان غافل (و در لهو سرگرم) است .
آنها که لقای پروردگار را تکذیب کردند؛ قطعاً زیان دیدند، هنگامی که ناگهان قیامت به سراغشان بیاید، گویند: «ای افسوس بر ما که درباره ی آن کوتاهی کردیم». و آنها (بار) گناهانشان را بر پشت های خود حمل می کنند، چه بد باری است آنچه را حمل می کنند.
و تو چه می دانی شاید که قیامت نزدیک باشد.
وجز بطور ناگهانی, به سوی شما نمی آید.