آیه اول:
{فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ} .قصص ۷
و به مادر موسی وحی کردیم که چون بر موسی علیه السلام بیمناک شدی از خطر فرعون،پس او را به دریا بینداز.
آیه دوم:
{فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ }.قصص ۴۰
پس فرعون و لشکریانش را فروگرفتیم و آنان را به دریا افگندیم.
کلمه “الیم” یعنی دریا که در هر دو آیه آمده است،ولی حال و خاتمه موضوع آیات متفاوت است! ! ! !
آیه اول درباره پیامبر موسی علیه السلام است که در مرحله ضعف شدید “کودکی” است اما با این وجود دریا نتوانست ضرری به او برساند. ! !
اما آیه دوم درباره فرعون است که در نهایت قدرت و جبروت بود،ولی دریا او ولشکرش را در خود غرق کرد و نابود ساخت. ! !
پس همیشه این نکته را به یاد داشته باش:
“من کان مع الله فلن یضره ضعفه،
و من لم یکن مع الله فلن تنفعه قوته”.