سوره مبارکه نازعات
تفسیر آیات [ ۱۷ الی ۱۹ ]
{اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى}
آری! ندا در داد که ای موسی: «بهسوی فرعون برو که او سر به طغیان برداشته است» یعنی: در عصیان و تکبر و کفر از حد گذشته است.
{فَقُلْ هَل لَّکَ إِلَى أَن تَزَکَّى}
«پس بگو» به وی «آیا سر آن داری که به پاکیزگی گرایی؟» یعنی: بعد از آنکه پیش فرعون رسیدی، به او بگو: آیا بر آن هستی که با طاعت و ایمان از شرک و عصیان پاکیزه شوی؟ بدینسان موسیعلیه السلام مأمور گردید تا در گام نخست با فرعون از در نرمش و ملایمت درآید.
{وَأَهْدِیَکَ إِلَى رَبِّکَ فَتَخْشَى}
«و» آیا سر آن داری که «تو را بهسوی پروردگارت راه نمایم تا پروا بداری؟» یعنی: تو را بهسوی شناخت، یگانگی و پرستش خداوند جلّ جلاله ارشاد کنم، در نتیجه از عذاب وی بترسی؟ شایان ذکر است که خشیت و ترس جز از کسی که راهیافته و رشید باشد، پدید نمیآید.