۱- زکات را تحویل حاکم عادلِ امانتدار دادن، جایز است تا آن را در جهت مصلحت مسلمین مصرف نماید. از وظایف حاکم مسلمان است که زکات را از ثروتمندان بگیرد و در مصالح شرعی خرج نماید و واجب است که حاکم مسلمان مأمورانی را برای جمعآوری اموالی که آشکارا زکات دارد، بفرستد. مثل شتر، گاو و گوسفند، کشتزارها، محصولات باغی و مانند اینها…، چون برخی از مردم خبر ندارند که زکات بر آنها واجب است، برخی تنبلی و کوتاهی میکنند و ممکن است کسانی باشند که فراموش کرده باشند. الله تعالی میفرماید: ﴿خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَهٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَکِّیهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَیۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَکَ سَکَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ١٠٣﴾ [التوبه: ۱۰۳]: «از اموال آنان [= توبهکاران] صدقه [و زکات] بگیر، تا به وسیله آن، آنان را [از گناه] پاک گردانی و درجاتشان را بالا ببری؛ و برایشان دعا کن [چرا که] یقیناً دعای تو آرامشی برای آنان است؛ و الله شنوای داناست».
۲- وقتی مأمور جمعآوری زکات از ثروتمندان بخواهد که زکات مالشان را پرداخت کنند، واجب است که مردم زکات مال خود را به آنها بدهند و وقتی دادند دیگر از آنها رفع مسئولیت میشود و پاداش خود را دارند و اگر گناهی باشد بار آن گناه بر دوش کسی است که آن را تغییر دهد یا به غیر مستحق آن بدهد.