از پیامبر صلى الله علیه وسلم روایت شده که فرموده است: (أیما ناشئ نشأ فی طلب العلم والعباده حتى یکبر أعطاه الله تعالى یوم القیامه ثواب اثنین وسبعین صدِّیقًا) یعنی: «هر کودکی که در طلب علم و عبادت رشد کرده و بزرگ شود، خداوند به او ثواب هفتاد و دو صدیق را میدهد.» [طبرانی].
گفنهاند که: «طلب العلم فی الصغر کالنقش على الحجر». یعنی: «فراگرفتن دانش در کودکی همچون نقشی است که بر سنگ حک شود.» اشخاص مسن نباید از فراکیری دانش خجالت بکشند. نقل میکنند که قبیصه بن مخارق رضی الله عنه نزد پیامبر صلى الله علیه وسلم آمد. پیامبر صلى الله علیه وسلم از او پرسید: (ما جاء بک؟) یعنی: «چه باعث شده که بیایی؟» گفت: «سن من بالا رفته و استخوانهایم نرم شدهاند و آمدهام تا چیزی را به من بیاموزی که خداوند بدان مرا منفعت دهد». پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (ما مررتَ بحجر ولا شجر ولا مَدَرٍ إلا استغفرَ لک یا قبیصه، إذا صلیت الصبح، فقل ثلاثًا: سبحان الله العظیم وبحمده، تُعَافَی من العمی والجذام والفالج (نوع من الشلل). یا قبیصه، قل: اللهم إنی أسالک مما عندک، وأَفِضْ على من فضلک، وانشر على من رحمتک، وأَنْزلْ على من برکتک) یعنی: «بر هیچ سنگ و درخت و کلوخی نگذشتی مگر آنکه برای تو ای قبیصه طلب آمرزش نمایند. وقتی نماز صبح را خواندی سه بار بگو: «سبحان الله العظیم وبحمده» از گزند نابینایی و جذام و فلج شدن بدور باشی. و ای قبیصه بگو: «اللهم إنی…» یعنی: «بارالها! من از آنچه نزد تو است میخواهم، بر من از لطف خود ببخشای و از رحمت خود بر من بگستر و برکتت را بر من فرو فرست». [احمد].