صاحبانِ خـرد و درایت اجماع نظر دارند که در امــور پیش آمده،دیدگاه همه ی افراد یا گروه ها پذیرفته نیست؛ جز آنکه از جانب دانشمندان و متخصّصان آن علم عرضه شود. پس شایسته نیست فردِ بیمار، تجویز چوپانی را بپذیرد که دیدگاه او جز در گوسفند چرانی و چَرای دام درست نمی باشد. همچنین صحیح نیست یک تاجر در داد و ستد خویش برای افزایش سود یا مــوفقیّت بیشتر نظر کسی را بپذیرد که جز در کشاورزی مهارت و سر رشته ای ندارد. این مهم در مورد ما هم صدق می کند[برای مثال] وقتی یکی از ما ماشینی گران قیمت و ارزشمند داشته باشد؛ هنگام بروز مشکل فنّی نباید ماشین را به دست عده ای تازه کار و ناشی بسپارد، بلکه باید به تعمیر کارانی ماهر و کاردان مراجعه نمود. امّا از شگفتی ها و عجایب عصر ما این است که جمع زیادی از مردم با وجود عنایت خاصی که به امور دنیوی خود دارند، بدون هیچ تحقیق و تفحّصی در مشکلات دینی یا پیش آمد های زندگی روزمره به هــر کس و ناکسی مراجعه می کنند و صــلاح و رستگاری دین خود را از آنــان دریافت می دارند، گرچه در این باب کلام و آیات پروردگار را می خوانند امّا به آن عمل نمی کنند:
« فَسئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُون» نحل [۴۳]«پس از آگاهان بپرسید اگر نمی دانید»
بر همین اساس چه بسا در کار ایشان رخنه و خللی حاصل گردد یا بلایا و مصائب بزرگی نازل شود و آن مردم را خواهی دید که ناآگاهانه به هر سو خواهند دوید و چیزهایی بر زبان می آورند که نه تنها نفعی نمی رساند بلکه زیان آور نیز هست و آن چه را اینان، سهل و کوچک می انگارند در پیشگاه خداوند، بزرگ به حساب خواهد آمد و همین مردم احکام و فتاوای خویش را از کسانی دریافت می کنند که بود و نبودشان یکسان است و پیوسته در تاریکی های گمراهی دست و پا می زنند:
« وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُوْلِی الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ » نساء[۸۳]
« و اگر آن را به پیامبر و اولیاى امر خود ارجاع کنند قطعا از میان آنان کسانىاند که [مىتوانند درست و نادرست] آن را دریابند.»
ابو عبدالله سعد بن عبدالله البریک
ریاض۲۸/۸/۱۴۱۸هـ