تاویل و تفسیر های علمای شیعه، در حقیقت تمسخر نمودن قرآن است(۱)

تصور کنید اگر من خدای ناخواسته  بخواهم فرقه ای درست کنم و روش تفسیرم ، سبک علمای شیعه باشد، براحتی میتوانم حقانیت  فرقه خود را از  قرآن کریم ثابت کنم !! مثلا میگویم این آیه درباره  من مخالفان من است:(یوْمَ یکْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَیدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا یسْتَطِیعُونَ) «القلم/۴۲»
(روزی را که ساق پا برهنه می‌گردد و دعوت به سجود می‌شوند، اما نمی‌توانند)
و تاویل میکنم که آیه میگوید روزی  که سجودی ظهور میکند و مردم بسوی او  فراخوانده  میشوند اما معاندان قبول نمیکنند!!!!تعجب نکنید  زیرا تفسیرهای محمد باقر مجلسی و دیگر علمای شیعه هزار بار از این بی ربط تر و احمقانه تر و مجرمانه تر  است. 
حالا چند نمونه از تفسیر شیعه را ببینید:
شیعه میگوید:
سوره بقره آیه ۱۲۴ (قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ)از طریق سنیان در این آیه دو حدیث وارد است  یکی رابه طور اجمال ذکر میکنیم:
ابن مغازلی شافعی به سند خود از ابن مسعود نقل میکیند که پیغمبر گفت من جزء دعای ابراهیم هستم که گفت خدایا مرا و اولاد مرا ازبت پرستی دور کن آنجا که خدا گفت که عهد امامت به ظالمین نمی رسد و در دعای ابراهیم مرا و علی را شامل کرد هیچ یک ما بت پرستی هرگز نکردیم پس خدا مرا پیغمبر و علی را و صی کرد».
جواب اهل سنت:
شما این تفسیر را قبول دارید  اما نه به این خاطر که اهل سنت راوی آن است، به این سبب آنرا باور دارید که در کتب شیعه ها نوشته شده یا مطابق هوای نفستان است.
پس چه در کتب ما باشد یا نباشد این عقیده شماست
اما بدان که ما نمی دانیم این  ابن مغازلی شافعی  از کدام تیمارستان فرار کرده که چنین تفسیر نموده است تفسیر های ما معلومند، اما این را میدانیم که ما دانشمندی بنام ابن مغازلی ندارم
به هرحال ای خواننده گرامی بیا و ابن مغازلی را بشناس:
او همان کسی است که کتاب «مناقب» را در ذکر فضایل علی بن ابی طالب رضی الله عنه  نوشت. او معتقد بود که علی قبل از خلقت آسمانها و زمین به صورت نوری خلق شده بود. او نیز، مانند شیعیان آیات را تاویل می کرد؛ مثلاً آیه نور  را این طور تفسیر کرده است :
«اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاهٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَهٍ الزُّجَاجَهُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّی یوقَدُ مِن شَجَرَهٍ مُّبَارَکَهٍ زَیتُونِهٍ لَّا شَرْقِیهٍ وَلَا غَرْبِیهٍ یکَادُ زَیتُهَا یضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یشَاءُ وَیضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ » سوره نور آیه ۲۴
مشکاه ؛ یعنی، فاطمه… مصباح؛ یعنی، حسن… و زجاجه؛ یعنی، حسین… و کوکب دری باز؛ یعنی، فاطمه… نور علی نور باز؛ یعنی، فاطمه ای که  در شکمش امام حسن است.
از دیگر کشفیاتش، یکی هم این است که کسی از پل صراط نمی گذرد، مگر آنکه از علی ورقۀ عبور داشته باشد این بابا از شیعه هم یک قدم جلوتر بود.
این مفسر آیۀ: (اِنَّکَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ) «سوره زخرف آیه /۴۳»-
را تفسیر کرده است که پیامبر بر راه علی بن ابی طالب است!!!
 و منظور از « ه = او » در آیۀ (وَإِنَّهُ لَذِکْرٌ لَّکَ وَلِقَوْمِکَ ) «سوره زخرف آیه/ ۴۴ »- را علی می داند!!!!
او در نزد اهل سنت هیچ اعتباری ندارد نه در قدیم نه در حالا ، و کتابش هیچ ارزش علمی ندارد. هرکس که بگوید من سنیم که دانشمند نمیشود ، و میدانیم شیعه تقیه دارد  و میگوید من سنیم و حرفهای میزند که هیچکس نزده تفسیر های این ابن مغازلی شافعی هم  را قبل از او وبعد از و اهل سنت نگفته اند البته بهایی ها و شیعه ها و احمدی ها بروش او تفسیر کرده و میکنند 
ای ملای شیعه وقتی استاد هست چرا میروی پیش شاگرد مگر نمیگویی این مغازلی شافعی مذهب است پس  چرا نظر رییس مذهب شافعی را نمیاوری درباره خلافت علی و درباره شیعه
امام شافعی میفرماید: دروغگوتر از شیعه قومی ندیدم.
 بعد از شنیدن نظر ابن مغارلی شافعی  و امام شافعی  حالا بیاییم تفسیر شیعه از آیه  (قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ) را نقد کنیم
ای خواننده گرامی, شیعه این آیه را  درباره امامان خود میداند در حالیکه آیه درباره ابراهیم و ذریه ابراهیم است در ذریه ابراهیم  علیه السلام اشخاص خوبی مانند  یعقوب و اسحاق و  حضرت محمد و علی هم هستند عمر و ابوبکر هم هستند عثمان هم هست و  اشخاص بدی چون ابوجهل هم هست و ابولهب هم هست  و ملیونها نفر دیگر هم هستند ، اگر با این آیه علی بخواهد مقامی  را برای خود  ثابت کند  بقیه هم میتوانند
انسانی که از بت پرستی توبه کند بهتر است از کودکی است  که در اسلام متولد شده و  یا خاطر سرپرستش مسلمان است.
حضرت لوط هم قبل از پیامبری بت پرستیده، اما به آن مقام عظیم رسیده بود.
و کسی که توبه کند ظالم نیست تا این درباره او نباشد
اینکه آیه از ذریه ابراهیم صحبت میکند، من گویم درباره علی است و لاغیر!! به این شبیه است که من بگویم این آیه که درباره اولاد آدم صحبت میکند فقط درباره من است و لا غیر
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ  «الأعراف/۱۷۲»
پس ای خواننده گرامی وقتی شیعه میگوید سنی هم تفسیر ما را قبول دارد منظورش از سنی، امام شافغی و امام ابوحنیفه  نیست منظورش این مغازلی هاست
این نکته همواره یادتان باشد که منظور شیعه از سنی کیست!!!
شیعه میگوید:
در سورهء معارج آیه یک آمده (سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ) نعمان بن حرث چون شنید پیغمبرامیر المومنین را روز غدیر به امامت نصب کرد.
آمد پیش پیغمبر گفت تو ما را از جانب خدا امر کردی که شهادت به وحدانیت خدا و رسالت تو دهیم و امر کردی به جهاد و حج و روزه ونماز و ما نیز قبول کردیم بعد از اینها راضی نشدی تا آنکه این بچه را نصب کردی برای امامت. گفتی که هرکس که من مولی او هستم علی هم هست این گفته را از خود آوردی یا از طرف خدا است؟
 پیغمبر سوگند خورد ازطرف خدا است، نعمان بن حرث روی برگرداند و گفت:
خدایا اگر این راست است از آسمان به سر من سنگ ببار ناگهان خدایا سنگی بر سر او زد و او را کشت و این آیه نازل شد.
 امام ثعلبی در تفسیر کبیر خود و علامه مصری شپلنجی در کتاب نور الابصار و حلبی در جز سوم از سیره خود در حجت الوداع و حاکم در مستدرک ص۵۰۲ از جز ثانی این قصیه نقل نمودند و اینها از معتبرین اهلسنت هستند».