تاویل و تفسیر غلط شیعه از آیه (یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیکَ مِن رَّبِّکَ)

نویسنده:
ســــجودى

شیعه میگوید:در سوره مائده آمده: یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّـهُ یعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّـهَ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ ﴿المائده: ۶٧﴾ این آیه به اعتراف اهل سنت و نقل آنها به طرق معتبره از ابی سعید و ابی رافع و ابی هریره

و اتفاق شیعه روز غدیر خم در باره تبلیغ امامت. علی بن ابی طالب نازل شده و سوره مائده (أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ) شده. این آیه و آیه شریفه الیوم (الْیوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ) مائده:۳  در حجت الوداع که آخرین حج پیغمبر بود نازل شده و بین نزول این آیه و وفات پیغمبر، دو ماه ۱۰ روز فاصله بیش نبوده و معلوم است که پیغمبر تا آن وقت تبلیغ همه احکام را فرموده بوده چنانچه خود آنحضرت در خطبه روز غدیر خم میگوید پس معلوم میشود این تبلیغ راجع به امامت است و وعده کردن اینکه خدا ترا نگهداری میکند دلیل برآن است که همچو چیزی رامیخواهند تبلیغ کند و اگر نه در سایراحکام ترسی و محافظه کاری نبود جمله کلام آنکه از این آیه به واسطه قرآئن و نقل احادیث کثیره معلوم میشود که پیغمبر در تبلیغ امامت خوف از مردم داشت واگر کسی رجوع به تواریخ و اخبار کند میفهمد که ترس پیغمبر بجا بوده ولی خداوند او را امر کرده باید تبلغ کنی و وعده کرد او را حفظ کند او نیز تبلیغ کرد و در بارهء آن کوششها کرد تا آخرین نفس ولی حزب مخالف نگذاشت کار انجام گردد)).

پاسخ اهل سنت :
گفتی که آوردن نام علی در قرآن مصلحت نبود چونکه سبب اختلاف و تحریف و تغییر و جنگ میشده و به همین دلایل الله نام او را در قرآن ذکر نکرده حالا می گویی الله به رسولش گفته من صلاح ندیدم در قرآن بگویم ولی تو در حدیث بگو و حضرت محمد صلی الله علیه وسلم جواب داده در حدیث هم صلاح نیست خداوند فرموده نه تو باید بگویی! ؟< این چه هست که میگویی آخر این چیست که میگویی؟ >.
میگویی ترس محمد صلی الله علیه وسلم بجا بوده یعنی خداوند (نعوذ بالله) بیجا گفتند ؟ تو آخر چی میگویی ؟

شما میگویید حضرت محمد صلی الله علیه وسلم امامت را تبلیغ کرد
مردم آمدند تبریک گفتند پس دیگر ترس برای چی بوده حقیقت این است که آیه ربطی به این قضیه ندارد همه حرفهایت فرض روی فرض است خیال بالای خیال است پندار در پندار است.
تو تفسیر این آیه را از طریق اهلست آنهم ابوهریره نوشتی و این سخن خودت را از یاد بردی که گفته بودی الله برای این نام علی را در قرآن ذکر نکرد چونکه ترس آن بود حزب ریاستخواه آیه را منکر میشدند یا تحریف می کردند و دین برباد میشد حالا همان سنی را اینقدرصادق کردی که معما و چپستان را به طرفداری از علی تفسیر میکند کسیکه به قول تو اگر نام علی در قرآن میآید آن را با یک حدیث جعلی منکر میشد پس به طریق اولی باید این اشاره را به امامت عمر تفسیر میکرد پس معلوم شد که اول دروغ گفتی و حرف بر تناقص و تضاد و دوگانه گویی استوار است.
الله گفته (بَلِّغْ) یعنی بگو چه را بگو خودش ترسیده به حضرت محمد صلی الله علیه وسلم گفته بگو این تفسیر تو از آیه است آیا عاقل این حرف را می گوید؟

جوینده کنجکاو اگر قبل و بعد از این آیه را مطالعه کند می بیند که در باره جدال با یهود و نصاری است. دراین آیه می گوید:
بَلِّغْ!
و در آیه بعدی می گوید:
ای اهل کتاب شما یک ذره هم برحق نیستید!
این بود آن چیزی که رسول الله مامور بود ابلاغ کند و تفسیر شیعه سراسر و سرتا پا غلط است
و  ای ملای شیعه! ربط علی به این آیات از کجاست؟ از گفته ابوهریره؟تو که میگفتی ابوهریره دشمن علی است پس تضاد در خود حرف نهفته است.

بقلم: الهاشمى الحسنى

مقاله پیشنهادی

فضیلت سفارش به قرآن

عَنْ طَلْحَهَ ابْنِ مُصَرِّفٍ قَالَ: سَأَلْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِی أَوْفَى: آوْصَى النَّبِیُّ صلی الله …