تاملاتی درمنهج اهل سنت و جماعت

قَالَ (ابْن تَیْمِیَّه): «وَمَعْلُومٌ بِالِاضْطِرَارِ مِنْ دِینِ الْمُسْلِمِینَ وَبِاتِّفَاقِ جَمِیعِ الْمُسْلِمِینَ أَنَّ مَنْ سَوَّغَ اتِّبَاعَ غَیْرِ دِینِ الْإِسْلَامِ أَوْ اتِّبَاعَ شَرِیعَهٍ غَیْرِ شَرِیعَهِ مُحَمَّدٍ ﷺ فَهُوَ کَافِرٌ، وَهُوَ کَکُفْرِ مَنْ آمَنَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَکَفَرَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ، کَمَا قَالَ تَعَالَىٰ: {إنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَیَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا (۱۵۰) أُولَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقًّا وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا مُهِینًا} [سُورَهُ النِّسَاء: ۱۵۰-۱۵۱].

امام ابن تیمیه فرمودند: واضح و معلوم است به الزام مسلمانان و به اتفاق همه اهل اسلام که هرکسے تبعیت از غیر دین اسلام یا پیروی از شریعتے جز شریعت محمد ﷺ را جایز بداند، کافراست و آن کفر،مانند کفر کسی است که به بعضی از قرآن ایمان آورده و نسبت به بعضے ازآن کفر بِوَرزَد.

چنان که پروردگارمتعال می فرمایند: إِنَّ اَلَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّٰهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اَللّٰهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذٰلِکَ سَبِیلاً ﴿۱۵۰﴾.

کسانى که به خدا و پیامبرانش کفر مى ورزند، و مى خواهند میان خدا و پیامبران او جدایى اندازند، و مى گویند: «ما به بعضى ایمان داریم و بعضى را انکار مى کنیم» و مى خواهند میان این [دو]، راهى براى خود اختیار کنند، (۱۵۰).

 أُولٰئِکَ هُمُ اَلْکٰافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنٰا لِلْکٰافِرِینَ عَذٰاباً مُهِیناً ﴿۱۵۱﴾.

آنان در حقیقت کافرند؛ و ما براى کافران عذابى خفت آور آماده کرده ایم. (۱۵۱).

(مَجْمُوعُ الْفَتَاوَىٰ» لِـ(ابْنِ تَیْمِیَّه)، {الْجُزْءُ الْثَّامِنُ وَالْعِشْرُونَ: کِتَابُ الْفِقْهِ}، (الْجُزْءُ الثَّامِنُ: الْجِهَادُ)، السِّیَاسَهُ الشَّرْعِیَّهُ ۲۸/۵۲۴).