﴿ اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَهٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ ۖ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطَامًا ۖ وَفِی الْآخِرَهِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَهٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ ۚ وَمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴾ [الحدید/۲۰].
«بدانید که زندگی دنیا تنها بازیچه و سرگرمی و تجمل, و فخرفروشی در میان شما و افزونطلبی در اموال و فرزاندان است, همانند بارانی که روییدنیاش کشاورزان را به شگفت آورد سپس خشک شود (به گونه ای که) آن را زرد رنگ بینی, سپس خرد (و به کاه تبدیل) شود و در آخرت (برای کفار) عذاب سخت است و (برای مؤمنان) آمرزشی از جانب خداوند و خشنودی است, و زندگی دنیا چیزی جز متاع فریبنده نیست».
انسان عاقل هر گاه قرآن بخواند و در آن تدبر و تفکر کند، قیمت دنیا را میفهمد، که دنیا هیچ است..
و میداند که دنیا مزرعه ایست برای آخرت..
پس نگاه کن چه چیزی برای آخرتت کاشتهای؟
اگر بذر خیر کاشتهای؛ پس خوشحال باش که محصولش تو را خشنود میکند.
و اگر بالعکس بود؛ پس دنیا و آخرتت را تباه کردهای.