بی شک بعضی از گمانها گناه است

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ [ حجرات : ۱۲ ]

ترجمه : “ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری از گمان – های بد – بپرهیزید؛ بی شک بعضی از گمان – ها – گناه است.”

شیخ بن باز رحمه الله می فرماید : “فأمر سبحانه باجتناب الکثیر ؛ لا کل الظن ،وقال: “إن بعض الظن إثم ” ولم یقل : کل الظن إثم ، فدل ذلک على جواز الظن السیئ إذا ظهرت أماراته ووُجدت دلائله … الذی یقف مواقف التهم یُظن به السوء ، والمرأه التی تخلو بالرجل یُظن بها السوء … أما إساءه الظن بدون سبب فلا تجوز … وعلى هذا المعنى یُحمل الحدیث الصحیح وهو قوله صلى الله علیه وسلم: ” إیاکم والظن فإن الظن أکذب الحدیث”

ترجمه : ” الله متعال امر به پرهیز از بیشتر گمان ها نموده،و فرمودند : “إن بعض الظن إثم ” و نفرمودند : همه گمان ها گناه اند. این نیز دلالت بر جواز گمان بد دارد اگر دلایل و نشانه های آن به چشم بخورد … آنکه در محل اتهام قرار می گیرد،به او گمان و ظن بد می شود،زنی که با مردی خلوت می کند به او گمان بد می شود … اما گمان بد بردن بدون سبب جایز نیست … و بر این معنا و تفصیل حدیث صحیح از پیامبر صلى الله علیه وسلم که فرمودند : “از گمان – بد – برحذر باشید،همانا گمان – بد – دروغترین سخن است.” حمل می شود.

[من فتاوى “نور على الدرب – الشیخ عبد العزیز بن باز رحمه الله الشریط ۶۵۲۲”]