بیشترین اهل بهشت و اهل جهنم

مردان در بهشت بیشتر از زنان، و زنان در جهنم بیشتر از مردان و حوران در بهشت بیشتر از مردان هستند:

عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَیْنٍ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «اطَّلَعْتُ فِی الْجَنَّهِ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا الْفُقَرَاءَ وَاطَّلَعْتُ فِی النَّارِ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا النِّسَاءَ».^[۱]

عمران بن حصین می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «به بهشت، سر زدم و دیدم که اکثر بهشتیان از فقرا هستند. و به دوزخ، نظر انداختم و دیدم که اکثریت دوزخیان را زنان تشکیل می‌دهند».

عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ ذَکَرَ حَدِیْثَ الْکُسُوْفِ بِطُوْلِهِ ثُمَّ قَالَ: رَأَیْنَاکَ تَنَاوَلْتَ شَیْئًا فِی مَقَامِکَ، ثُمَّ رَأَیْنَاکَ کَعْکَعْتَ؟ فقَالَ صلی الله علیه وسلم: إِنِّی رَأَیْتُ الْجَنَّهَ، فَتَنَاوَلْتُ عُنْقُودًا ،وَلَوْ أَصَبْتُهُ لأَکَلْتُمْ مِنْهُ مَا بَقِیَتِ الدُّنْیَا، وَأُرِیتُ النَّارَ، فَلَمْ أَرَ مَنْظَرًا کَالْیَوْمِ قَطُّ أَفْظَعَ، وَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا النِّسَاءَ. قَالُوا: بِمَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: بِکُفْرِهِنَّ. قِیلَ: یَکْفُرْنَ بِاللَّهِ؟ قَالَ: یَکْفُرْنَ الْعَشِیرَ، وَیَکْفُرْنَ الإِحْسَانَ، لَوْ أَحْسَنْتَ إِلَى إِحْدَاهُنَّ الدَّهْرَ کُلَّهُ، ثُمَّ رَأَتْ مِنْکَ شَیْئًا، قَالَتْ: مَا رَأَیْتُ مِنْکَ خَیْرًا قَطُّ»^[۲].

ابن عباس بعد از نقل حدیث طولانی کسوف، می‌گوید: سپس، من گفتم: ای رسول الله! ما مشاهده کردیم که شما در نماز، در حالی که سرجای خود بودید، چیزی را گرفتید و بعد، عقب رفتید. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «بهشت را دیدم و خواستم خوشه انگوری بچینیم. اگر آن خوشه را بر می‌گرفتم، شما تا پایان دنیا از آن، می‌خوردید. همچنین دوزخ به من عرضه گردید که تاکنون، هیچگاه صحنه‌ای هولناکتر از آن، ندیده بودم. و بیشترین دوزخیان را زنان، تشکیل می‌دادند». گفتند: چرا ای رسول الله؟ فرمود: «زیرا آنان کفر و ناسپاسی می‌کنند». پرسیدند: آیا به الله کفر می‌ورزند؟ پیامبر ج فرمود: «از شوهرانشان ناسپاسی کرده، احسان آنان را فراموش می‌کنند. اگر شما تمام عمر به او، نیکی کنید، ولی یک بار از شما قصوری ببیند، می‌گوید: هیچ‌گاه از تو خیری ندیده‌ام».

عمران بن حصین روایت کرده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ أَقَلَّ سَاکِنِی الْجَنَّهِ النِّسَاءُ».^[۳]

«زنان کمترینِ اهل بهشت را تشکیل می‌دهند».

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «أَوَّلُ زُمْرَهٍ تَلِجُ الْجَنَّهَ صُورَتُهُمْ عَلَى صُورَهِ الْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ، لاَ یَبْصُقُونَ فِیهَا وَلاَ یَمْتَخِطُونَ وَلاَ یَتَغَوَّطُونَ، آنِیَتُهُمْ فِیهَا الذَّهَبُ، أَمْشَاطُهُمْ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّهِ، وَمَجَامِرُهُمُ الأَلُوَّهُ، وَرَشْحُهُمُ الْمِسْکُ، وَلِکُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ زَوْجَتَانِ، یُرَى مُخُّ سُوقِهِمَا مِنْ وَرَاءِ اللَّحْمِ، مِنَ الْحُسْنِ، لاَ اخْتِلاَفَ بَیْنَهُمْ وَلاَ تَبَاغُضَ، قُلُوبُهُمْ قَلْبٌ وَاحِدٌ، یُسَبِّحُونَ اللَّهَ بُکْرَهً وَعَشِیًّا».^[۴]

ابوهریره می‌گوید از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «اولین گروهی که وارد بهشت می‌شوند، چهره‌هایشان به‌سان ماه شب چهارده می‌درخشد، آن‌ها از آب دهان و بینی و ادرار و مدفوع، پاک هستند. و ظروف آن‌ها از طلاست و شانه‌هایشان از طلا و نقره است و آتش‌دان‌هایشان از عودِ خوشبوست و عرق‌هایشان بوی مشک می‌دهد. برای هر مرد، دو زن وجود دارد که از شدت زیبایی، مغز ساق پایشان از ورای پوست و گوشت دیده می‌شود. آنجا بین بهشتیان اختلاف و کینه‌ای وجود ندارد، دل‌هایشان مانند دل یک انسان است (به قول معروف همه یک‌دل هستند) و صبح و شب الله را به پاکی یاد می‌کنند».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۲۴۱ و مسلم حدیث شماره ۲۷۳۷ با لفظ بخاری

[۲] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۰۵۲ و مسلم حدیث شماره ۹۰۷ با لفظ بخاری

[۳] – مسلم حدیث شماره ۲۷۳۸

[۴] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۲۴۶ و مسلم حدیث شماره ۲۸۳۴ با لفظ بخاری