بیست و سومین پایه از پایه‌های ایمان: روزه

زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیۡکُمُ ٱلصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِکُمۡ لَعَلَّکُمۡ تَتَّقُونَ ١٨٣﴾ [البقره: ۱۸۳]. «ای کسانی‌که ایمان آورده­اید روزه بر شما واجب شد همانطور که بر کسانی‌که قبل از شما بودند واجب شده بود، باشد که متقی گردید».

دلیل از سنت: عبد الله بن عمر  رضی الله عنهما از پیامبر  صلی الله علیه وسلم روایت نموده است: «بُنِىَ الإِسْلاَمُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَهِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَإِقَامِ الصَّلاَهِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاهِ وَصَوْمِ رَمَضَانَ وَحَجِّ الْبَیْتِ»[۱]. «اسلام بر پنج ستون بنا شد است: گواهی دادن به اینکه هیچ پرستش­ شوندۀ بر حقی جز الله وجود نداشته و محمد بنده و فرستادۀ وی می­باشد و برپا نمودن نماز و پرداخت زکات و روزۀ [ماه] رمضان و حج بیت الله الحرام». وحدیث أبی هریره رضی الله عنه پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرمود: «کُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ یُضَاعَفُ الْحَسَنَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا إِلَى سَبْعِمِائَهِ ضِعْفٍ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِلاَّ الصَّوْمَ فَإِنَّهُ لِى وَأَنَا أَجْزِى بِهِ یَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِى لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ فَرْحَهٌ عِنْدَ فِطْرِهِ وَفَرْحَهٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ. وَلَخُلُوفُ فِیهِ أَطْیَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِیحِ الْمِسْکِ»[۲]. «هر عمل [نیک] بنی آدم ده برابر تا هفتصد برابر می­گردد خداوند متعال فرموده: بجز روزه، و آن برای من است و من به آن پاداش می­دهم، شهوت و غذایش را [روزه دار] برای رضای من ترک می­کند؛ روزه دار دو بار شاد می­گردد: یک شادی وقتی افطار می­کند و شادی دیگر وقتی است که [در قیامت] پروردگارش را می­بیند. و تغیر بوی دهان روزه­دار [به علت روزه] نزد خداوند از بوی مشک خوشایندتر است». و حدیث دیگر: «الصوم جنه»[۳]. «روزه [برای جهنم] سپر است».

 

 

 

[۱]– صحیح بخاری: ۴۵۸۵؛ صحیح مسلم: ۱۲۰-۱۲۲؛ سنن ترمذی: ۲۶۰۹؛ سنن نسائی: ۵۰۰۱؛ صححه آلبانی.

[۲]– صحیح مسلم: ۲۷۶۳؛ سنن ابن ماجه: ۱۶۳۸؛ صححه آلبانی.

[۳]– سنن ترمذی: ۷۶۴- ۲۶۱۶؛ سنن نسائی: ۲۲۲۴- ۲۲۲۵- ۲۲۲۶- ۲۲۳۱؛ سنن ابن ماجه: ۲۹۷۳؛ و شیخ آلبانی سند آن را صحیح دانسته است.