وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
۱ – زکات برای بنی‌هاشم و موالیِ (بردگان آزاد شده‌ی) آن‌ها به هدف حفظ احترام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان جایز نیست؛ چون مال زکات، چرک اموال مردم است.
عَنْ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ رَبِیعَهَ، وَالْفَضْلِ بْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «إِنَّ الصَّدَقَهَ لَا تَنْبَغِی لِآلِ مُحَمَّدٍ إِنَّمَا هِیَ أَوْسَاخُ النَّاسِ».[۱]
عبد المطَّلب بن ربیعه و فضل بن عباس رضی الله عنهما روایت می‌کنند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «زکات، برای خاندان محمد جایز نیست؛ زیرا صدقه (زکات)، چرکِ مال مردم است».
۲ – دادن زکات به کافر – مگر اینکه از مؤلفه القلوب باشد- و برده – مگر اینکه مکاتب باشد- جایز نیست.
۳ – زکات به ثروتمند جایز نیست، مگر اینکه از کارمندان جمع‌آوری زکات یا از مؤلفه القلوب یا از مجاهدان در راه الله یا مسافر در راه مانده باشد یا ورشکست شده باشد.
[۱]– مسلم حدیث شماره ۱۰۷۲