ویلیام جیمز میگوید: «خداوند، گناهان را میآمرزد، اما دستگاه عصبی ما، هرگز این کار را نمیکند»!
ابن الوزیر در کتاب العواصم والقواصم میگوید: امیدواری به رحمت خداوند، دروازه امید را برای بنده میگشاید و او را در عبادت و اطاعت، تقویت مینماید؛ بدین ترتیب انسان، نوافل را با نشاط ادا میکند و برای انجام خوبیها، از دیگران پیشی میگیرد.
آری! یادآوری رحمت، عفو، توبه پذیری و حکم الهی، پشتکار برخی از مردم را در اطاعت و بندگی، افزایش میدهد و باعث میشودتا تلاش بیشتری برای تقرب به خدا بنمایند.