خداوند متعال می فرماید: “صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلا الضَّالِّین” {فاتحه:۷}
«راه کسانی که بدانان نعمت داده ای، نه راه آنها که بر ایشان خشم گرفته ای، و نه راه گمراهان و سرگشتگان».
به خطا رفته کسی که می پندارد یهودیان و مسیحیان پس از بعثت پیامبر صلی الله علیه وسلم، به بهشت داخل می شوند و از آن بهره ای دارند، چرا که بهشت از بزرگترین نعمتهای خداوند متعال است حال آنکه آنها از کسانی نیستند که “أنعم الله علیهم” خداوند به ایشان نعمت داده است.
از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند:
“وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ، لَا یَسْمَعُ بِی أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ یَهُودِیٌّ، وَلَا نَصْرَانِیٌّ، ثُمَّ یَمُوتُ وَلَمْ یُؤْمِنْ بِالَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ، إِلَّا کَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ”
«سوگند به کسی که جانم در دست اوست، کسی از یهودیان و مسیحیان که دین من به گوشش می رسد سپس در حالی می میرد که به رسالت من (اسلام) ایمان نیاورد، حتما از اهل جهنم خواهد بود». بروایت امام مسلم
خداوند متعال می فرماید:
“الم * ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ” «الم * این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست» {بقره: ۱-۲}
یکی از غربی ها با خواندن این دو آیه به اسلام گروید، زمانی که سبب اسلام آوردنش را از وی پرسیدند گفت: این سخن را کسی جز الله متعال نمی گوید، چرا که نقصان از خصایص بشر است.
واقعا راست گفته است. زیرا هیچ بشری نمی تواند کتابی را تالیف کند سپس بگوید: سخنان من کاملا درست است و احتمال خطا و اشتباه در آن صفر می باشد.
در گذشته، قاضی عبدالرحیم بیسانی گفته است:
«من دیده ام که هر کسی که یک روز کتابی نوشته است حتما فردایش گفته: اگر این تغییر می کرد بهتر بود و اگر آن اضافه میشد بهتر بود و اگر فلان چیز مقدم می گردید بهتر بود و اگر بهمان چیز حذف میشد زیباتر بود. و این امر، بزرگترین پند و عبرت است و نیز دلیلی بر غلبه نقصان بر همه بشر می باشد».