«تُنْکَحُ المَرْأَهُ لِأَرْبَعٍ: لِمَالِهَا وَلِحَسَبِهَا وَجَمَالِهَا وَلِدِینِهَا، فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّینِ، تَرِبَتْ یَدَاکَ».[۱]
«به خاطر چهار چیز با زن ازدواج میشود: برای مالش، زیباییاش، جایگاه و نسبش، و دینش. با زن دیندار کامیاب شو، دستانت خاکی و بابرکت گردد».
[۱]– بخاری، ۴۷۰۰ و مسلم، ۲۶۶۱٫