«التَّاسِع: عَنْ أُمِّ المُؤمِنِینَ أُمِّ سلَمَهَ، واسمُهَا هِنْدُ بنْتُ أبی أُمَیَّهَ حُذَیْفهَ الـمخزومیه ل أن النبیَّ صلی الله علیه وسلم کانَ إذَا خَرجَ مِنْ بیْتِهِ قال: «بسم اللَّهِ، توکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، اللَّهُمَّ إِنِّی أعوذُ بِکَ أنْ أَضِلَّ أو أُضَل، أَوْ أَزِلَّ أوْ أُزل، أوْ أظلِمَ أوْ أُظلَم، أوْ أَجْهَلَ أو یُجهَلَ عَلَیَّ»» حدیثٌ صحیحٌ رواه أبو داود والتِّرمذیُّ وَغیْرُهُمَا بِأسانِیدَ صحیحهٍ .
قالَ التِّرْمذی: حدیثٌ حسنٌ صحیح، وهذا لَفظُ أبی داود.
«از ام المؤمنین ام سلمه ل روایت است:
چون پیامبر صلی الله علیه وسلم از خانه بیرون میآمد میفرمود:
بسم اللَّهِ، توکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، اللَّهُمَّ… بنام خدا توکل نمودم بر خدا، بار خدایا پناه میجویم به تو از اینکه گمراه کنم یا گمراه شوم، لغزش کنم یا دیگری را بلغزانم، ظلم کنم یا بر من ظلم شود، کار جاهلانهء انجام دهم و یا بر من انجام داده شود».