بنابر این غیر الله را فرا خواندن و از او استمداد طلبیدن در حالات سه گانه زیر شرک محسوب می‌شود

• اینکه از او چیزی طلب کند که غیر از الله کسی بر آن قادر نباشد. مانند: هدایت قلوب و بخشایش گناهان و طلب فرزند و باران و اموری همچون اینکه فقط الله بر آن قادر و تواناست.

الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَإِن مِّن شَیۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ٢١﴾ [الحجر: ۲۱]. «و چیزی وجود ندارد مگر اینکه گنجینه‌های آن در پیش ماست، و جز به اندازه معین و مشخصی آن را فرو نمی‌فرستیم».

و می‌فرماید: ﴿وَإِن یَمۡسَسۡکَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا کَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن یُرِدۡکَ بِخَیۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦۚ یُصِیبُ بِهِۦ مَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِیمُ١٠٧﴾ [یونس: ۱۰۷]. «اگر الله زیانی به تو برساند، هیچ کس نمی‌تواند فضل و لطف او را از تو بر گرداند. الله فضل و لطف خود را شامل هر کس از بندگانش که بخواهد می‌کند و او دارای مغفرت و مهر فراوان است».

• اینکه مرده‌ای را دعا کرده و از او طلب حاجت کند:

الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مَا یَمۡلِکُونَ مِن قِطۡمِیرٍ١٣ إِن تَدۡعُوهُمۡ لَا یَسۡمَعُواْ دُعَآءَکُمۡ وَلَوۡ سَمِعُواْ مَا ٱسۡتَجَابُواْ لَکُمۡۖ وَیَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِ یَکۡفُرُونَ بِشِرۡکِکُمۡۚ وَلَا یُنَبِّئُکَ مِثۡلُ خَبِیرٖ١۴﴾ [فاطر: ۱۳-۱۴]. «و جز او کسانی را که به فریاد می‌خوانید مالک پوست هسته خرمایی هم نیستند، اگر آن‌ها را به فریاد بخوانید صدای شما را نمی‌شنوند و (فرضا) اگر هم بشنوند توانایی پاسخگویی به شما را ندارند، و در روز قیامت شرک ورزی شما را انکار می‌کنند، و هیچکس همچون الله آگاه، تو را با خبر نمی‌سازد».

الله تعالی در این آیات کریمه، طلب دعا از مردگان و سنگ‌ها را شرک نامیده است.

و باز می‌فرماید: ﴿وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن یَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا یَسۡتَجِیبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡقِیَٰمَهِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ۵ وَإِذَا حُشِرَ ٱلنَّاسُ کَانُواْ لَهُمۡ أَعۡدَآءٗ وَکَانُواْ بِعِبَادَتِهِمۡ کَٰفِرِینَ۶﴾ [الأحقاف: ۵-۶]. «چه کسی گمراه‌تر از کسی است که افرادی را به فریاد بخواند و پرستش کند که تا روز قیامت پاسخش نمی‌گویند؟ در حالیکه آنان از دعایشان بی خبرند و زمانی که مردمان (در قیامت) گرد آوری می‌شوند، چنین پرستش شده‌گان و به فریاد خواسته شده‌گانی، دشمنان پرستش کنندگان و به فریاد خواهندگان می‌گردند و عبادت آنان را نفی می‌کنند و نمی‌پذیرند».

و چنان‌چه گذشت کلمۀ (من) برای عاقل به کار می‌رود، به این معنی که: مقصود از معبودان غیر از الله در این آیه بشر (مانند پیامبران و صالحین) و جن و فرشتگان می‌باشند.

• اینکه کسی را که حاضر نیست و از او غایب است به دعا بخواند:

شکی نیست که تنها الله تعالی است که بر تمام صداها احاطه و سیطره کلی دارد، و شخص کربت دیده را – در غیاب مخلوقین – جز الله هیچکس فریادرس و یاری رسان نیست. و تنها الله است که قدرت شنوایی‌اش تمام صداها را در بر می‌گیرد.

الله تعالی می‌فرماید: ﴿أَمۡ یَحۡسَبُونَ أَنَّا لَا نَسۡمَعُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَیۡهِمۡ یَکۡتُبُونَ٨٠﴾ [الزخرف: ۸۰]. «آیا گمان می‌برند که ما اسرار پنهانی و سخنان در گوشی آنان را نمی‌شنویم؟ آری! گذشته از این فرشتگان مامور مادر کنارشان حاضرند و می‌نویسند و ثبت و ضبط می‌کنند».

و می‌فرماید: ﴿أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِۖ مَا یَکُونُ مِن نَّجۡوَىٰ ثَلَٰثَهٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمۡ وَلَا خَمۡسَهٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمۡ وَلَآ أَدۡنَىٰ مِن ذَٰلِکَ وَلَآ أَکۡثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمۡ أَیۡنَ مَا کَانُواْۖ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمٌ٧﴾ [المجادله: ۷]. «هیچ سه نفری نیست که با همدیگر راز گویی کنند مگر اینکه الله چهارمین ایشان است، و نه پنج نفری مگر اینکه او ششمین ایشان است، و نه کمتر از این و نه بیشتر، مگر اینکه الله با ایشان است در هر کجا که باشند. سپس الله در روز قیامت آنان را از چیزهایی که کرده‌اند آگاه می‌سازد، چرا که الله از هر چیزی آگاه و با خبر است».

هیچ فردی از بشر یا مخلوقات دیگر صداهای همه بندگان را نمی‌شنود و فرضا اگر هم بشنود، نمی‌تواند جواب بدهد و قادر هم نخواهد بود که حاجات آنان را بر آورده کند. اگر شخصی معتقد باشد که کسی از بشر، قدرت این چنین کارها را دارد، سخن و اعتقاد او از جنس قول نصاری می‌باشد که می‌گویند: عیسی پسر الله است.