عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ رسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وسلم قَالَ:((لاَ یَنْظُرُ اللَّهُ إِلَی مَنْ جَرَّ ثَوْبَهُ خُیَلاَءَ)) [متفق الشیخین]
ابن عمر رضی اللّه عنهما ارشاد رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را نقل می کند که فرمود：خداوند بسوی کسی که از روی کبر لباسش را پایین می اندازد،نمی نگرد.
توضیح：
تکبر و بزرگ منشی یکی از گناهان کبیره است که خداوند انسانها را از آن بر حذر داشته است؛چرا که تکبر صفت مخصوص خداوند می باشد که از هر گونه عیب و نقص پاک است،اما آدمی که سراسر عیب و نقص است،کبر و بزرگی برازنده او نیست.
معمولاً،علم،نسب،قیافه و ثروت باعث تکبر می شود.تکبر یکی از آفتهای اجتماعی است که ضرر و زیان بی شمار دارد.تکبر انسان را از مهر و محبت و ایثارگری باز می دارد.تکبر و خودستایی باعث کینه توزی،دشمنی و اختلاف می گردد.
در زمان جاهلیت،برخی از مردان لباسهای خود را بطرز فاخرانه ای عریض و طویل می ساختند.رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شدیداً از این عمل بازداشته و آنرا علامت تکبر دانسته است.
در زمان حاضر نیز برخی از مردان،پاچه های شلوار خود را گشاد و دراز می دوزند،بطوریکه روی زمین کشیده می شود،اگر کسی این کار را از روی تکبر و غرور انجام دهد،مورد خشم و نفرت الهی قرار می گیرد و خداوند،روز قیامت به سوی چنین شخصی نخواهد نگریست.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین