بطلان وضو در نتیجه نماز تشیع (بررسی آیه وضو)(۲)

این پاسخ به نسبت قران بود؛ اما به نسبت روایات.

در کتب فقهی و حدیثی اهل سنت روایات بسیار زیادی در شستن پاها آمده است، اما چون شیعه احادیث ما را قبول ندارد، من نیز به این احادیث و روایات استناد نمی‌کنم؛ بلکه از کتب خودشان شستن پاها را بیان می‌کنم.

اما برای شستن پاها، این یک روایت از صحیح بخاری برای ما اهل سنت کافی می‌باشد.

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رَضِیَ الله عَنْهُمَا قَالَ: تَخَلَّفَ عَنَّا النَّبِیُّ – صلى الله علیه وسلم – فِی سَفْرَهٍ سَافَرْنَاهَا فَأَدْرَکَنَا وَقَدْ أَرْهَقَتْنَا الصَّلاهُ وَنَحْنُ نَتَوَضَّأُ فَجَعَلْنَا نَمْسَحُ عَلَى أَرْجُلِنَا فَنَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ: «وَیْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ» مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلاثًا.

(بخارى:۶۰ )

ترجمه: عبد الله بن عمر رضی الله عنهما می گوید: در یکی از مسافرت ها، رسول اکرم – صلى الله علیه وسلم – از ما عقب ماند و وقتی که به ما رسید، نماز تأخیر شده بود. به دلیل تأخیر نماز، ما با سرعت وضو گرفته، پاها را با دست ، تر می کردیم. رسول الله – صلى الله علیه وسلم – با صدای بلند، دو یا سه بار فرمود: « وای از آتش جهنم بر کسانی که در وضو گرفتن شستن پشت پاهای خود را ترک کند و نشوید».

اما به نسبت کتب شیعه روایات فراوانی وجود دارد که متاسفانه ردیه علمای تشیع، تنها حمل کردن این روایات بر تقیه می‌باشد و این چنین بی شرمانه تهمت کتمان حقایق به جای ابلاغ آن را به ائمه نسبت می‌دهند.

عن زید بن علی عن آبائه عن على علیه السلام قال: جلست أتوضأ واقبل رسول الله صلی الله علیه وسلم حین إبتدأت فی الوضوء… تا آنجا که می‌گوید: وغسلت قدمی فقال لی: یا علی خلل مابین الأصابع، قال الطوسی: هذا الخبر ورد مورد التقیه لأنه موافق للعامه

التهذیب، جلد:۱ صفحه:۹۳  الإستبصار، جلد:۱ صفحه:۶۶   الوسائل، جلد:۱ صفحه: ۴۲۱٫

ترجمه: زید بن علی از نیاکانش نقل می‌کند که علی علیه السلام گفته: نشستم وضو بگیرم که پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم آمد … تا آنجا که می‌گوید: پاهایم را شستم فرمود: ای علی! میان انگشتانت را نیز خلال کن». طوسی می‌گوید: این حدیث از روی تقیه صادر گشته چون موافق مذهب توده‌ی مردم بوده است.

در کتاب الغارات ابراهیم الثقفی جلد:۱ صفحه:۲۴۵ و مستدرک الوسائل محدث نوری جلد: ۱ صفحه:۳۰۵  آمده است:

 أن علیَّا کتب إلى محمد بن أبی بکر وأهل مصر … عن عبد الله بن الحسن ، عن عباءه ، قال : کتب علی ( علیه السلام ) الى محمّد وأهل مصر : «أما بعد … الى أن قال ( علیه السلام ) : ثم الوضوء فانه من تمام الصلاه ، اغسل کفیک ثلاث مرات وتمضمض ثلاث مرات ، واستنشق ثلاث مرات ، واغسل وجهک ثلاث مرات ، ثم یدک الیمنى ثلاث مرات الى المرفق ، ثم یدک الشمال ثلاث مرات الى المرفق ، ثم امسح رأسک ، ثم اغسل رجلک الیمنى ثلاث مرات ، ثم اغسل رجلک الیسرى ثلاث مرات ، فانی رأیت رسول الله ( صلّى الله علیه وآله ) ، هکذا کان یتوضأ ، قال النبیّ ( صلّى الله علیه وآله ) : الوضوء نصف الایمان ».

ترجمه: علی بن ابی طالب نامه ای به محمد بن ابی بکر و اهل مصر نوشت… تا آنجا که می گوید: سپس وضو که کمال نماز است، دستت را بشوی سه بار، و مضمضه کن سه بار و استنشاق کن سه بار و بشوی صورتت را سه بار تا آرنج ها سپس دست راستت را تا مرافق سه بار بشوی، سپس دست چپت را تا مرافق سه بار بشوی، سپس مسح کن سرت را، سپس بشوی پای راستت را سه بار، سپس پای چپت را سه بار بشوی، چرا که من دیدم که پیامبر صلی الله علیه و سلم به این شکل وضو می‌گرفت، و پیامبر فرمود وضو نصف ایمان است.

در روایت دیگری چنین آمده است: عن زید بن علی عن آبائه عن علی علیه السلام قال : جلست أتوضأ فأقبل رسول الله صلى اللّه علیه وسلم حین ابتدأت فی الوضوء فقال لی : « تمضمض واستنشق واسنن ثم اغسل ثلاثاً ، فقال : قد یجزیک من ذلک المرتان ، فغسلت ذراعی ومسحت رأسی مرتین ، فقال : قد یجزیک من ذلک المره ، وغسلت قدمی ، فقال لی : « یا علی خلل بین الأصابع لا تخلل بالنار » .

الاستبصار شیخ طائفه طوسی جلد:۱ صفحه:۶۶ و تهذیب الأحکام جلد:۱ صفحه: ۹۳ و وسائل الشیعه حر العاملی جلد:۱ صفحه:۲۹۶  و جواهر الکلام  شیخ الجواهری جلد:۳۶ صفحه:۲۹۶

ترجمه: زید بن علی از پدرانش از علی علیه السلام روایت می کند که گفت: نشستم وضو بگیرم که رسول خدا صلی الله علیه وسلم در ابتدای گرفتن وضویم آمد و به من فرمود: با آب، دهان و بینی و گوشت را تمیز کن سپس سه بار بشوی و فرمود دو بار هم بشویی کفایت می کند. پس دستانم را شستن و سرم را دو بار مسح کردم. پس فرمود: اگر یک بار هم سرت را مسح کنی کفایت می کند، و پایایم را شستم و به من فرمود: ای علی بین انگشتان پایت را خلال (دست بکش و تمیز) کن تا با آتش خلال نشود.

اما طوسی خیلی راحت روایت را رد می‌کند و می‌گوید امام تقیه کرد! « فهذا خبر موافق للعامه وقد ورد مورد التقیه» الاستبصار جلد:۱ صفحه: ۶۵ – ۶۶ .

و در کافی کلینی از چنین روایت آمده است: « عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَبِی دَاوُدَ جَمِیعاً عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَهَ بْنِ أَیُّوبَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ سَمَاعَهَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( علیه السلام ) قَالَ إِذَا نَسِیتَ فَغَسَلْتَ ذِرَاعَکَ قَبْلَ وَجْهِکَ فَأَعِدْ غَسْلَ وَجْهِکَ ثُمَّ اغْسِلْ ذِرَاعَیْکَ بَعْدَ الْوَجْهِ فَإِنْ بَدَأْتَ بِذِرَاعِکَ الْأَیْسَرِ قَبْلَ الْأَیْمَنِ فَأَعِدْ غَسْلَ الْأَیْمَنِ ثُمَّ اغْسِلِ الْیَسَارَ وَ إِنْ نَسِیتَ مَسْحَ رَأْسِکَ حَتَّى تَغْسِلَ رِجْلَیْکَ فَامْسَحْ رَأْسَکَ ثُمَّ اغْسِلْ رِجْلَیْکَ » (مجلسی موثق۱۳/۱۱۳ – بهبودی صحیح۱/۱۹۰)

الکافی ۳/۳۵ ،ک الطهاره ب ۲۲ ح ۶ ،التهذیب ۱/۹۹و۲۵۸ ، الإستبصار۱/۷۴ و۲۲۷ ، الوسائل ۱/۴۵۲ أبواب الوضوء ب ۳۵ ح ۸ ، کتاب الطهره للخوئی ۴/۴۴۴ .

ترجمه: امام صادق علیه السلام می گوید: اگر فراموش کردی و قبل از شستن صورتت، دستت را شستی، پس برگرد و صورتت را بشوی سپس دستانت را بعد از صورتت بشوی. و اگر شستن را از دست چپ شروع کردی، برگرد و دست راستت را بشوی سپس دست چپ را، و اگر مسح کردن سرت را فراموش کردی و پاهایت را شستی، پس برگرد و دوباره سرت را مسح کن سپس پاهایت را بشوی.

آیا بعد از دلایل قرآنی و حدیثی، باز پاهایت را در وضو نمی شویی؟ آیا فکر می کنی که اگر پاهایت را بشویی، گناه کار خواهی شد؟ آیا با شستن پاهایت، خداوند از تو ناراضی می شود؟ آیا رعایت نظافت و شستن پاها و از بین بردن بوی بد پاهایی که در کفش و جوراب متعفن شده اند و سپس ایستادن در مقابل خداوند، پسندیده تر است، یا بدون شستن پاها و با بوی بسیار بد و متعفن آن در مقابل خداوند بایستی؟؟ آیا می‌دانی نمازخانه‌ها و مساجد شیعه به علت نشستن پاها، بدبو و متعفن شده است و با وارد شدن به این اماکن، آدم سرگیجه می‌گیرد؟ آیا می‌دانی هدف مذهب شیعه از نشستن پاها تنها مخالفت با اهل سنت و به قول خودشان عامه می‌باشد و بس؟

نویسنده: مجاهد دین