بطلان استدلال شیعه به حدیث جابر رضی الله عنه برای اثبات امامت

برخى از بزرگان و سردمدارن شیعه برای به کرسی نشاندن ادعاهای خود در مورد منصوص بودن امامت ائمه اثنی عشر، به روایت صحیحی که در مراجع اهل سنت ذکر شده است، استدلال کرده اند.

در این روایت جابر رضی الله عنه می گوید:
«رسول الله (صلى الله علیه وسلم) فرمودند: اسلام تا دوازده خلیفه همچنان عزیز و پرتوان خواهد ماند». سپس ایشان سخنی فرمودند که من متوجه آن نشدم. آنرا از پدرم پرسیدم، او گفت که رسول الله (صلى الله علیه وسلم) فرمودند: «همگی آنها از قریش خواهند بود.»
اشکار است این روایت هیچ ارتباطى با آنچه بزرگان شیعه در صدد آن هستند، ندارد. چون:

اولاً: در روایت از این داوزده تن بعنوان خلیفه نام برده شده است در حالیکه هیچکدام از ائمه شیعه بجز علی ابن ابی طالب و فرزند برومند ایشان حسن بن علی آنهم برای مدت کوتاهی به خلافت نرسیدند. پس مراد از این دوازده تن نمی تواند ائمه شیعه باشد.

ثانیاً: در روایت ابی داود ذکر شده پیامبر (صلى الله علیه وسلم) در همین رابطه فرمودند: «امت اسلامی همگی فرمانبردار و مطیع اوامر آنها خواهند بود».
این در حالی است که ما می دانیم حتی در دوران خلافت علی بن ابی طالب و فرزند ایشان حسن بن علی، هیچگاه همگی امت اسلامی مطیع و فرمانبردار آنها نبودند.
علاوه بر این حتى خود فرقه های مختلف شیعه نیز در مورد امامت برخی از ائمه با یکدیگر اختلافات شدیدی دارند.

ثالثاً: در روایت ذکر شده رسول الله (صلى الله علیه وسلم) فرمودند: «اسلام در زمان خلافت آنها همچنان عزیز و پرتوان باقی خواهد ماند».
این در حالی است که بزرگان شیعه ادعا دارند اسلام در زمان ائمه ناتوان و ذلیل بوده و گروهی ظالم و کافر بر مسلمانان حکم می راندند.
بنا بر این می بینیم این حدیث هرگز نمی تواند مستمسکی برای بزرگان شیعه در اثبات ادعاهای خود باشد.