وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در قرآن کریم و احادیث نبوی بر این تاکید شده است که انسان در حضور حضرت حق خشوع و خضوع داشته باشد و تا جایی‌که می‌تواند حضور قلب داشته باشد و از افکار دنیایی پرهیز کند.
فرد مسلمان باید هر طور که شده این حالت را در خود ایجاد کند تا نمازش را با حضور قلب بیشتر و خشوع فزون‌تر به‌جای آورد، باشد که خداوند متعال آن نماز را مورد قبول خویش قرار دهد.
در مورد بستن چشمها در نماز، علمای متقدم اختلاف نظر دارند و برخی آن‌را در نماز مکروه دانسته‌اند
ولی امام نووی به صراحت تأکید می‌فرمایند که طبق اصح مذهب شافعی هیچ کراهتی در بستن چشمها به هنگام نماز وجود ندارد و علمای متأخر نیز از این فتوای امام نووی تبعیت نموده‌اند.
علما فرموده‌اند اگر فرد نمازگزار می‌دانست که با باز کردن چشم‌هایش در نماز دچار نظر حرام می‌شود واجب است که چشم‌هایش را ببندد.
نکته قابل تأمل آن است که بستن چشمها بخاطر ریا و اینکه مردم بگویند فرد با خدایی است و در نماز خشوع دارد جایز نیست.
و خروج از اختلاف هم مستحب است پس نبستن چشم ها بهتر است چون برای نگاه کردن در حرکات مختلف احکامی هم هست.
و الله أعلم بالصواب