حج بر کسیکه قادر به ادای آن باشد، واجب است. یعنی کسیکه از جسمی سالم برخوردار باشد و توانایی سفر دارد و برای ادای حج و بازگشت، توشهی کافی و وسیلهی لازم را در اختیار داشته باشد. البته پس از پرداختن قرضهایی که وقت پرداخت آنها فرا رسیده است و نفقات شرعی که در برابر خانواده بر عهدهی اوست. بنابراین کسیکه توانایی مالی و جسمی داشته باشد، حج بر او لازم و واجب است و کسیکه توانایی مالی دارد و از صحت جسمی برخوردار نیست، بر او واجب است کسی را به نیابت از خود به حج بفرستد. و کسیکه توانایی جسمی دارد اما از عهدهی مخارج آن بر نمیآید، حج بر او واجب نیست. و کسیکه نه توانایی مالی و نه جسمی دارد، حج بر او واجب نیست.
و برای کسیکه مالی برای حج کردن ندارد، جایز است به مقدار مخارج حج از اموال زکات دریافت کند و حج را به جای آورد؛ زیرا حج از مصادیق «فی سبیل الله» از اصناف زکات است.
و اگر کسی حج بر او واجب شده بمیرد و حج نکرده باشد، از اموال وی مالی را به اندازهی مخارج حج جدا میکنند تا کسی به نیابت از او حج کند. و حج بر زن واجب نیست مگر زمانی که محرمی به همراه داشته باشد. چون پدر، همسر، پسر و…
الله متعال میفرماید: ﴿وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَیۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَیۡهِ سَبِیلٗاۚ وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِینَ﴾ [آل عمران: ۹۷]. «و بر مردم [واجب] است که براى [عبادتِ] الله قصد آن خانه کنند [البته برای] کسی که توانایی [مالی و جسمی] رفتن به سوی آن را دارد؛ و هر کس [به فریضۀ حج] کفر ورزد، بیتردید، الله از جهانیان بینیاز است».