بر تأخیر روزی غم مخور؛ چون زمان مشخصی دارد

کسی که در بدست آوردن نصیبش از رزق و روزی، شتاب می‌ورزد و می‌خواهد از زمان پیش بیفتد و از به تأخیر افتادن خواسته هایش، ناراحت و پریشان می‌شود، مانند کسی است که در نماز با امام مسابقه می‌دهد، گرچه می‌داند که او، باید به هر صورت پس از امام سلام دهد! پس امور و روزی آفریده‌ها، مقدر گردیده و پنجاه هزار سال قبل از آفرینش مخلوقات نوشته شده و کارشان، پایان یافته است.

﴿أَتَىٰٓ أَمۡرُ ٱللَّهِ فَلَا تَسۡتَعۡجِلُوهُۚ﴾ [النحل: ۱] «فرمان خدا فرا می‌رسد، پس آنرا به شتاب مخواهید». ﴿وَإِن یُرِدۡکَ بِخَیۡرٖ فَلَا رَآدَّ لِفَضۡلِهِۦ﴾ [یونس: ۱۰۷] «و اگر (خداوند) برایت خیری بخواهد، کسی نیست که(بتواند) فضل و لطفش را بازگرداند».

عمرس می‌گوید: «بارخدایا! از چست و چابکی فاسق و از ضعف و ناتوانی انسان درست و خوب به تو پناه می‌برم». این، سخنی بس بزرگ و راستین است. در تاریخ فکر نموده و دیده‌ام که بیشتر دشمنان خدا، استقامت، بلندهمتی، پایداری و خستگی ناپذیری عجیبی داشته‌اند و بر عکس، دیده‌ام که بسیاری از مسلمانان، به قدری تنبل و سست بوده‌اند که خدا می‌داند! از اینرو به عمق سخن عمرس پی بردم.