وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در ابتدای بحث نظر شما رو به این سوال جلب میکنم
به نظر شمـــــــا آیــــــــــا جایز است که به امام معصوم دروغ بست؟
مثلا صرفا جهت تقیه یا دعوت و تبلیغ مذهب باشد؟
فرض کنید یک آخوند از هزاران آخوندی که می بینیم موعظه بدهد و یکی از پای منبری ها از او سوالی کند و آخوند گیر بیوفتد و آخوند هم بترسد که مبادا اگر جوابش ندهم برود و سنی شود در اینجا آیا میشود که آخوند به دروغ حدیثی رو همینطوری فی البداهه در ذهنش بسازد و دل پای منبری اش را راضی کند؟
احتمالا همگی بگویید این دیگر چه سوالیه خب معلومه چنین کاری جایز نیست مگه میشه به دروغ حرفی رو به امامان نسبت داد؟
اما حقیقت چیز دیگری است. و اساس و پایه ی فعالیت راویان کتب شیعه نیز بر همین اصل استوار است. یعنی برای مخالفت با اهل سنت انواع دروغ های عجیب و غریب را نقل کرده به یکی از امامان نسبت داده اند و بنده خداها قصد بدی نیز نداشته اند تنها نیتشان حفظ مذهب بوده است.
به این دو فتوا توجه کنید:
فتوای اول از سماحه السید محمد سعید الطباطبائی الحکیم
س۱۳: هل یجوز الکذب على الأئمه المعصومین ( صلوات الله وسلامه علیهم ) لضروره التقیه فی رمضان وغیر رمضان ، وإن فعل ذلک فی رمضان فهل یکون قد أفطر ذلک الیوم وعلیه القضاء والکفاره ؟
ج۱۳: نعم یجوز ذلک مع الضروره ولا یکون مفطراً ، وإذا أمکنت التوریه والتفت المکلف لذلک بدلاً عنه وجب اختیارها وحرم الکذب وکان مفطراً.
لینک فتوا از سایت رسمی حکیم:
http://www.alhakeem.com/arabic/pages/quesans/listgroup_ques.php?Where=11
ترجمه
س۱۳: آیا دروغ بر زبان ائمه معصومین به ضرورت تقیه در رمضان و غیر رمضان جایز است؟ و اگر کسی چنین کند آیا قضای روزه اش را به جای آورد و کفاره بدهد؟
ج۱۳: بله اگر ضرورت ایجاب کند دروغ بستن به ائمه جایز است و روزه نیز باطل نشده است. و اگر توریه کردن امکان داشت و تواسنت دروغ را توریه بکند واجب است این را انجام بدهد و دروغ حرام است و روزه را باطل میکند.
فتوای دوم از خوئی:
السؤال :هل یجوز الکذب على المبدع أو مروج الضلال فی مقام الاحتجاج علیه ، إذا کان الکذب یدحض حجته ، ویبطل دعاویه الباطله ؟
الجواب :إذا توقف رد باطله علیه ، جاز.
لینک فتوا:
http://www.al-khoei.us/fatawa1/index.php?id=1803
ترجمه:
سوال: آیا جایز است به اهل بدعت یا ترویجگر گمراهی برای جواب دادن به حرف او دروغ گفت اگر با مبنا قرار دادن این دروغ حجتش را رد کند و ادعایش را باطل کند؟
جواب: اگر به وسیله دروغ جلوی باطل او را بگیرد ، جایز است.
خب پس مادام که هدف جلو گیری از پخش مذهب گمراه و باطل اهل سنت است پس هیچ ایرادی ندارد که به آنان دروغ گفت و روایت دروغین ساخت.
و این تنها یک نظریه و سخنی بی دلیل نیست بلکه حقیقتی است که موقع بررسی کتب روایی شیعه به این مسائل بر میخورید برای مثال یک نمونه را ذکر میکنم و شما نیز از این مجمل داستان را مفصل بخوانید.
یونس بن عبد الرحمان یکی از راویان کتب شیعه است که بسیاری از روایات مروبط به حدیث ثقلین و امامت و حدیث کساء و… که اساس اعتقادات شیعه میباشد را این راوی روایت کرده است و به شهادت ابو جعفر محمد بن علی بن موسی الرضا این شخص از مجسمه ( خدا را جسم میدانست) بوده و امام میگوید پشت سرش نماز نخوانید زکات به او ندهید و از او براءت بجویید همانطور که الله از انها بری است.
روایت چنین است:
حدثنا محمد بن الحسن بن أحمد بن الولید (شیخ القمین و فقیهم-نجاشی) قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار (ثقه عظیم القدر-نجاشی) عن العباس بن معروف (قمی ثقه – رجال الخوئی) عن علی بن مهزیار (ثقه- رجال ابن داود) قال کتبت الی أبی جعفر محمدبن علی بن موسی الرضا علیهم السلام جعلت فداک اصلی خلف من یقول بالجسم ومن یقول بقول یونس یعنی ابن عبدالرحمان فکتب علیه السلام لاتصلوا خلفهم ولاتعطوهم من الزکاه وابرأوا منهم برئ الله منهم.
الامالی ج۲ص۹۹ حدیث سوم.
حال این راوی با وجود اینکه خدا را جسم می دانسته و امام جواد از او براءت میکند اما چون روایاتش در نشر مذهب شیعه می باشد و اگر به هر دلیلی روایات این شخص را ضعیف قرار دهند پایه های مذهب شیعه نیز فرو خواهد ریخت پس ایرادی به او نمی گیرند. چون مادام روایاتش در نشر مذهب می باشد پس روایاتش صحیح است اگر چه شخص فاسد المذهب هم باشد.